متن کامل [PDF 563 kb]
(1552 دریافت)
|
چکیده (HTML) (2332 مشاهده)
متن کامل: (1168 مشاهده)
مقدمه
سرمایه اجتماعی از مفاهیم نسبتاً نوینی است که در بررسیهای اقتصادی و اجتماعی، جامعهشناسی و مدیریت مطرح و بهصورت گستردهای در جوامع مدرن موردتوجه و استفاده قرار گرفته است. منظور از سرمایه اجتماعی، روابط اجتماعی است که افراد از آن برای به دست آوردن منابعی استفاده میکنند که کسب آنها مستلزم صرف سرمایه مالی و انسانی است. سرمایه اجتماعی میتواند بهعنوان منابع موجود در شبکههای اجتماعی که توسط افراد مورداستفاده قرار میگیرد، موردنظر قرار گیرد (رستگار و همکاران، 2017).
کلمن (1990) باور دارد که در سرمایه اجتماعی، روابط اجتماعی، روابطی با ظرفیت قابل پیشبینی هستند و میتوانند ارزشی را تولید کنند. سازمانهایی که به آموزههای سرمایه اجتماعی توجه دارند، کارکنان آنها نسبت به ارزشها و اهداف سازمانی احساس تعهد و مسئولیت دارند. یکی از مهمترین بحثها در سرمایه اجتماعی بحث شبکههای اجتماعی است، شبکههایی که با حضور افراد شکل مییابد و بستر شکلگیری اعتماد اجتماعی و درنتیجه مشارکت و انسجام اجتماعی است. شبکههای اجتماعی مجازی بهعنوان یکی از پدیدههای جهان معاصر و بهعنوان یکی از بحثبرانگیزترین امکانات در فضای مجازی میتواند در معادلات جوامع امروزی اثرگذار باشد. آنها تأکید دارند که با تغییر راههای ارتباطی در دنیای امروز، افزایش روابط اجتماعی در محیطهای آنلاین و آفلاین باعث گسترش هرچه بیشتر سرمایه اجتماعی شده است (دهقان و نیکبخش، 2006؛ مستقیمی و واسعیزاده، 2010، به نقل از اخوان ملایری و همکاران، 2014). درمجموع امروزه شبکههای اجتماعی و یکی از برآیندهای آن یعنی سرمایه اجتماعی، نقش انفعالی را در معادلات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی اعتقادی افراد جامعه دارند. علاوه بر آن، از ویژگیهای مهم شبکههای اجتماعی این است که به مکانی برای اشتراکگذاری دانش مبدل شده که این مطلب نیز به نوبه خود در ارتقای کمی و کیفی سرمایه اجتماعی مؤثر است (جلیلی و سیاه پشت خاشکی، 2016).
لی و لو به نقل از کلمن (1998) بیان کرده است که افراد باید برای اکتساب دانش از پیوندهای قوی در بطن شبکههای اجتماعی با سایر اعضای سازمان برخوردار باشند که این باعث انتقال اطلاعات در سطح بالا و ایجاد شرایط مساعد برای یادگیری خواهد شد (لی و لو، 2011).
مفهوم قابلیت یادگیری سازمانی2 بر اهمیتی که تسهیلکنندهها بر یادگیری سازمانی دارند، تأکید میکند (آلگرا و چیوا3، 2008). ایجاد قابلیت یادگیری سازمانی در سازمان به معنای دستیابی به بهبود است. تقویت سرمایه اجتماعی در سازمان موجب ایجاد و استحکام پیوندهای مرئی و نامرئی اجتماعی میشود و حس مشارکت و همکاری متقابل (کنشهای یاریگرانه4)، اعتماد5 اجتماعی را در جامعه افزایش میدهد (پترو و داسکالوپولو6، 2013).
سرمایه اجتماعی ازجمله ساختار و کیفیت ارتباط اعضای سازمان با همکاران که باعث تسهیل یادگیری سازمانی به دلیل ایجاد فرصتها، انگیزه و توانایی برای به اشتراک گذاشتن دانش و کاهش موانع یادگیری سازمانی شود (ورا بارتچ7، 2012). بنابراین ایجاد قابلیت یادگیری در سازمان به معنای دستیابی به بهبود است و سرمایه اجتماعی از طریق مؤلفههایی همچون ساختاری8، شناختی9، رابطهای10 در میان اعضا سبب ارتقاء یادگیری سازمانی شده و از این طریق ارتقاء و بهبود عملکرد نوآورانه را برای سازمان را به همراه خواهد داشت (آقااحمدی و ردایی، 2015).
ازاینرو، پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا کنشهای یاریگرانه در تأثیرگذاری شبکه اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی و قابلیت یادگیری سازمانی نقش میانجی را دارد؟
مبانی نظری
سرمایه اجتماعی و شبکه اجتماعی مجازی
سرمایه اجتماعی مفهومی است که هرچند در سالهای دور توسط لیدا جی هانیفان و جین جاکوب مطرح شده است (هانی فان، 1920؛ منظور و یادیپور، 2008؛ تاجبخش، 2005). اما با کارهای بوردیو، کلمن و پوتنام جای خود را در علوم انسانی باز کرد (ون هون2، 2007). در واقع این سه نفر بیشترین تأثیر را در این حوزه از خود به جای گذاشتهاند (عبدالهیان و کرمانی، 2013). سرمایه اجتماعی به مجموعه منابع حقیقی و بالقوهای اطلاق میشود که از شبکههای روابط متعلق به افراد و یا واسطههای اجتماعی نشأت گرفته است و از طریق آنها قابلدسترس هستند. اینگونه سرمایه اجتماعی هم شامل شبکههای اجتماعی بوده و هم شامل داراییهایی که ممکن است از طریق آن تجهیز شوند (کارولین3، 2000).
طرفداران نظریه شبکه بر این باورند که شبکههای اجتماعی، نوعی سرمایه اجتماعی برای کارکنان فراهم میآورند؛ در واقع در این شبکهها از حمایت، اعتماد و روابط عاطفی با سایر افراد برخوردار میشوند. دیدگاه شبکه در سرمایه اجتماعی بر اهمیت روابط افقی و عمودی بین مردم در قالب انجمنها و گروههای اجتماعی تأکید دارد. پیوندها و روابط سازمانی4 که بحث اصلی دیدگاه شبکه است، بهعنوان سرمایه اجتماعی محسوب میشود. ریشه سرمایه اجتماعی از دیدگاه شبکه به ارتباطات و شبکههای اجتماعی برمیگردد. وسایل ارتباطجمعی و آموزشوپرورش ازجمله عواملیاند که ازنظر گیدنز در این تغییر بستر، نقش اشاعه سرمایه اجتماعی را بر عهده دارند. با تکیه بر این سخن، گیدنز میگوید که رسانههای جمعی و همگانی و به عبارتی، فرهنگ رسانهای ابزارهای اشاعه سرمایه اجتماعی هستند. در واقع رسانههای همگانی ابزار شناسایی، استمرار و ترویج، یا حفظ و انتقال سرمایه اجتماعی جامعهاند (شهابی و بیات، 2012).
ناهاپیت و گوشال (1998) اولین محققانی بودند که سرمایه اجتماعی در سازمان را مطرح کردند. ایشان سرمایه اجتماعی را به سه بعد ساختاری، شناختی و رابطهای تقسیم کردند.
- بعد ساختاری2: عنصر ساختاری سرمایه اجتماعی به الگوهای تماسهای بین افراد اشاره میکن. یعنی شما به چه کسانی و چگونه دسترسی دارید و مهمترین جنبههای این عنصر عبارتاند: از روابط شبکهای بین افراد، پیکربندی شبکهای و سازمان مناسب.
- بعد ارتباطی3: عنصر ارتباط سرمایه اجتماعی توصیفکننده نوعی روابط شخصی است که افراد با یکدیگر به دلیل سابقه تعاملاتشان برقرار میکنند. مهمترین جنبههای این بعد از سرمایه اجتماعی عبارتاند از اعتماد، هنجارها، الزامات، انتظارات و هویت.
- بعد شناختی4: منابع اشاره میکند که فراهمکننده مظاهر، تعبیرها، سیستمهای معانی مشترک میان گروهها است. مهمترین جنبههای این بعد عبارتاند از زبان، کدهای مشترک و حکایات مشترک (نقل از حسنزاده پسیخانی و باقرزاده خداشهری، 2018).
قابلیت یادگیری سازمانی
با توجه به صحبتهای فردریک تیلور مفهوم یادگیری سازمانی به سال 1900 میلادی برمیگردد. یعنی زمانی که انتقال یادگیری به دیگر کارکنان را برای افزایش کارایی و بهبود سازمان مطرح کرد (قربانی، نیشابوری و عرفانیان خانزاده، 2016). اما ریچارد سی یرت و جیمز مارچ اولین کسانی بودند که در سال 1963 دو مفهوم یادگیری و سازمان را در کنار هم قرار دادند و یادگیری را بهعنوان پدیدهای سازمانی در ادبیات مطرح کردند (فرهنگ و دیگران، 2011). با توجه به اینکه سازمانها در قرن بیست ویکم بیوقفه با تغییر مواجهاند لذا برای اینکه در بازارهای رقابتی توانمند شوند، باید یاد بگیرند و دانایی جدید تولید کنند (خان علیزاده، 2010).
با توجه به اینکه یکی از دغدغههای اصلی سازمانهای امروزی بهروز ماندن و همگام شدن با تغییرات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... است. یادگیری سازمانی میتواند یکی از متغیرهای مهم و مؤثر درزمینه تصمیمگیری مشارکتی و روزآمد کردن سازمانها باشد، همچنین با توجه به اهمیت نوآوری رفتاری بهعنوان متغیری که با سازمان و اهداف سازمانی در ارتباط است، به نظر میرسد که تعهد مدیریتی و ایجاد یک سازمان یادگیرنده میتواند تأثیر فراوانی بر نوآوری کارکنان بگذارد (هنورد و همکاران، 2010). سنگه قابلیتهای پنجگانه (مهارتهای فردی، مهارتهای ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی، تفکر سیستمی) را برای ایجاد یادگیری سازمانی لازم و ضروری میداند (مردانی و همکاران، 2018).
کنشهای یاریگرانه
کنشهای یاریگرانه که در ادبیات مربوط به سرمایه اجتماعی با عنوان هنجارهای همکاری و یا هنجارهای معامله به مثل معروفاند. در واقع بهمثابه فرایند مبادله در یک جامعه مملو از روابط اجتماعی هستند که در آن کالاها و خدمات مبادله میشوند. روابط همکارانه به وسیله هنجارها هدایت میشوند، انتظار میرود که هنجارهای همکاری در شبکه خانوادگی به لحاظ تجربی، نسبت به هنجارهای همکاری در شبکه غیرخانوادگی تفاوت معناداری خواهد داشت (استون، 2000). در تعریف نظری کنشهای یارگرانه از تعریف هنجارهای معامله متقابل یاری گرفته میشود، هنجارها هنگامی به وجود میآیند که یک عمل، تجلیات بیرونی مشابهی برای تعداد دیگری از افراد جامعه پدید بیاورد، هنجارهایی که اعتماد را تقویت میکند، توسعه مییابند. چراکه این هنجارها هزینه معاملات را پایین آورده و همکاری را تسهیل میکنند. مهمترین این هنجارها، هنجارهای معامله به مثل هستند (پاتنام، 2001). سرمایه اجتماعی با ایجاد کنشهای اجتماعی، سیستمهای معانی مشترک در میان گروههای مشارکت و روابط اجتماعی زمینه توانافزایی کارکنان را فراهم میکند.
چارچوب نظری و توسعه مدل
سرمایه اجتماعی با توجه به نقش میانجی کنشهای یاریگرانه بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر دارند.
یوسفی و همکاران (2017) در پژوهشی تحت عنوان رابطه بین سرمایه اجتماعی با یادگیری سازمانی در بیمارستانهای منتخب شهرستان زابل به این نتیجه رسیدهاند که بین سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی و مؤلفههای آن رابطه مستقیم معنیداری ملاحظه شد، بهنحویکه با افزایش سرمایه اجتماعی، ظرفیت یادگیری سازمانی نیز افزایش مییافت. با این تفاصیل فرضیههای تحقیق به شکل زیر است:
کنشهای یاریگرانه بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر دارند.
سرمایه اجتماعی بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر دارند.
موحدی و همکاران (2015) در تحقیقی با موضوع تأثیر یادگیری تلفیقی مبتنی بر شبکههای اجتماعی بر خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه دوم در درس ریاضی، نتایج پژوهش، بیانگر تأثیر مثبت استفاده از یادگیری تلفیقی مبتنی بر شبکههای اجتماعی بر خودکارآمدی بود. با این تفاصیل فرضیه تحقیق به شکل زیر است:
شبکههای اجتماعی مجازی بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر دارند.
مرتضوی اسکویی و همکاران (2014) در تحقیقی با عنوان تأثیر شبکه اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات به این نتیجه رسیدند که شبکه اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی تأثیر نسبتاً قوی و تأثیر آن بر مؤلفه مشارکت (کنشهای یاریگرانه) کمتر از حد متوسط است. با این تفاصیل فرضیه تحقیق به شکل زیر است:
شبکههای اجتماعی مجازی بر کنشهای یاریگرانه تأثیر دارند.
ادریسی و رحمان خلیلی (2012) در تحقیقی تحت عنوان بررسی رابطه رسانههای جمعی و سرمایه اجتماعی در کلانشهرها (مطالعه موردی: شهروندان تهرانی) نشان دادند که میزان استفاده از تلویزیون و اینترنت با بعد کیفیت (اعتماد و معامله متقابل) و بعد ساختار شبکه (رسمی و غیررسمی و اندازه و ظرفیت شبکه) ارتباط دارند. ابوالحسنی رنجبر و همکاران (2012) در تحقیقی تحت عنوان بررسی رابطه استفاده از رسانههای اجتماعی با سرمایه اجتماعی کارکنان سازمان امور اقتصاد و دارایی استان تهران نشان دادند که بین میزان استفاده از رسانههای جمعی با سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، هنجار اجتماعی) همبستگی قوی وجود دارد. توسلی و کلاریجانی (2012)، با بررسی سرمایه اجتماعی در شبکههای اجتماعی مجازی (سرمایه اجتماعی شبکه) به این نتیجه رسیدند که در هر یک از ابعاد ساختی، تعاملی و کارکردی نتایجی حاصل شد که ممکن است با وضعیت سرمایه اجتماعی در جهان واقع تفاوتهایی داشته باشد. با این تفاصیل فرضیه تحقیق به شکل زیر است:
شبکههای اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی تأثیر دارند.
از آنجائیکه طبق مبانی نظری تحقیق کنشهای یاریگرانه که همان هنجارهای مشارکت و همکاری است در اکثر مقالات جزء مؤلفه سرمایه اجتماعی بشمار میآید. بنابراین شبکههای اجتماعی مجازی طبق تحقیقات صورت گرفته بر کنشهای یاریگرانه تأثیر مثبت و معناداری دارد. آدلر و کوان (2002) نشان دادند که سرمایه اجتماعی از طریق روابط اجتماعی که تولید میکند (تعامل و تبادل تجربه کاری) میتواند در تقویت کنشهای یاریگرانه (کارهای گروهی) تأثیرگذار باشد. متیسا و همکاران (2011) پژوهشی به منظور شناسایی ابعاد سرمایه اجتماعی بر اساس مدل ناهاپیت و گوشال انجامگرفته، نتایج نشان میدهد که در بعد سرمایه رابطهای مؤلفههایی مانند همکاری و مشارکت (کنشهای یاریگرانه) صبر و صمیمیت در افزایش سرمایه اجتماعی مؤثرند. با این تفاصیل فرضیه تحقیق به شکل زیر است:
کنشهای یاریگرانه بر سرمایه اجتماعی تأثیر دارند.
آریانی قیزقاپان و همکاران (2017) در تحقیقی با موضوع تبیین نقش میانجی سرمایه اجتماعی در ارتباط بین کاربست شبکه اجتماعی مجازی و رفتارهای اشتراک دانش در فضای مجازی به این نتیجه رسیدند که شبکه اجتماعی تلگرام با اتکا به ظرفیت فرامتنی خود در ارتباطهایی که شکل داده است باعث توسعه رفتار اشتراکگذاری دانش کاربران در فضای مجازی شده است. اخوان ملایری و همکاران (2014) در تحقیقی با عنوان شبکه اجتماعی مجازی و شادکامی به این نتیجه رسیدهاند که شبکه اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (ساختاری-کارکردی) تأثیر مثبت و معنادار دارد و منجر به شادکامی میشود. با این تفاصیل فرضیههای تحقیق به شکل زیر است:
کنشهای یاریگرانه تعدیلکننده رابطه بین شبکههای اجتماعی مجازی و قابلیت یادگیری سازمانی است.
ولمن و همکاران (2001) به تأثیرات فضای مجازی بدبین هستند و معتقدند که سرمایه اجتماعی کاربران خود را کاهش میدهد. چراکه کنشهای متقابل آنلاین کمارزشتر از کنشهای متقابل رودررو است. با این تفاصیل فرضیه تحقیق به شکل زیر است:
کنشهای یاریگرانه تعدیلکننده رابطه بین شبکههای اجتماعی مجازی و سرمایه اجتماعی است.
با توجه به فرضیههای یادشده، مدل نظری تحقیق حاضر به شرح شکل (1) طراحی میشود.
شکل (1) مدل نظری تحقیق (برگرفته از چارچوب نظری تحقیق)
روش
این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی از نوع همبستگی است.
جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان و مدیران راهوشهرسازی استان مازندران که به تعداد 402 نفر است و از روش نمونهگیری بهصورت خوشهای چندمرحلهای به کمک جدول مورگان استفاده شد و تعداد 198 نفر بهعنوان نمونه آماری انتخاب شده که پرسشنامه بین آنها توزیع شد. به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامه 3 بعدی سرمایه اجتماعی (توتهمن، 2005) استفاده شده است که هرکدام از ابعاد ساختاری شامل 9 سؤال، ارتباطی شامل 6 سؤال و شناختی شامل 9 سؤال بوده و همچنین سؤالات پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی (اوناگ و همکاران؛2014)، شامل 6 سؤال روابط سازمانی، 4 سؤال تعهد مدیریتی، 4 سؤال تصمیمگیری مشارکتی و 3 سؤال ریسکپذیری بوده و پرسشنامه شبکههای اجتماعی مجازی شامل 4 سؤال تنوع و گستردگی شبکه، 7 سؤال اعتماد و 7 سؤال اطلاعرسانی و ارتباط آسان بوده و کنشهای یاریگرانه شامل 4 سؤال است.
با توجه به اینکه پرسشنامه این تحقیق برگرفته از تحقیقات خارجی معتبر در این زمینه است لذا برای محاسبه روایی آن از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. با توجه به هدف این تحقیق از مدلیابی معادلات ساختاری با کمک نرمافزار لیزرل استفاده میکنیم. اگر بار عاملی کمتر از 3/0 باشد رابطه ضعیف در نظر گرفته شده و از آن صرفنظر میشود (مؤمنی و فعال قیومی، 1391). بار عاملی بین 0/3 تا 0/6 قابلقبول است و اگر بزرگتر از 0/6 باشد خیلی مطلوب است (کلاین، 1994). تحلیل عاملی تأییدی بار عاملی استاندارد برای پرسشنامه شبکه اجتماعی مجازی در تمامی گویهها بزرگتر از 0/3 و حتی در بیشتر موارد بزرگتر از 0/6 بوده، در پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی برای سؤال 8 کمتر از 0/3 بوده و از مدل حذف شد و برای پرسشنامه کنشهای یاریگرانه و پرسشنامه سرمایه اجتماعی در تمامی موارد بیشتر از 0/3 بوده است. بنابراین ساختار عاملی هر چهار پرسشنامه قابلتأیید است. همچنین از روش آلفای کرونباخ بهعنوان سنجش پایایی مورداستفاده قرار گرفته و چون ضرایب بهدستآمده بیشتر از 7/0 بوده لذا از پایایی قابل قبولی برخوردار بوده است.
همچنین برای بررسی فرضیهها و نقش میانجیگری متغیر از یک آزمون پرکاربرد به نام آزمون سوبل استفاده شده که برای معناداری تأثیر متغیر میانجی در رابطه میان دو متغیر دیگر به کار میرود (حسینپور و قربانی پاجی، 2017).
جدول (1) نتایج تحلیل عاملی تأییدی و آلفای کرونباخ
سازه ابعاد گویه بار
عاملی سازه ابعاد گویه بار عاملی
شبکههای اجتماعی مجازی
V.S.N تنوع و گستردگی شبکه N.D.B 932/0 1 74/0 سرمایه اجتماعی
S.C ارتباطی
CO.D 962/0 14 78/0
2 89/0 15 68/0
3 82/0 شناختی
C.D 16 80/0
اعتماد
TR 4 36/0 17 75/0
5 69/0 18 64/0
6 67/0 19 70/0
7 46/0 20 78/0
8 66/0 21 76/0
9 59/0 22 77/0
10 56/0 23 69/0
اطلاعرسانی و ارتباط آسان
E.C.C 11 72/0 24 71/0
12 80/0 قابلیت یادگیری سازمانی
O.L.C روابط سازمانی
I.R 907/0 1 81/0
13 80/0 2 73/0
14 77/0 3 74/0
15 83/0 4 78/0
16 67/0 5 80/0
17 74/0 6 83/0
کنشهای یاریگرانه
H.A 895/0
1 86/0 تعهد مدیریتی
Mc 7 79/0
2 91/0 8 63/0
3 80/0 9 65/0
4 74/0 10 18/0
سرمایه اجتماعی
S.C ساختاری
S.D 962/0 1 69/0 تصمیمگیری مشارکتی
P.D.R 11 71/0
2 64/0 12 80/0
3 75/0 13 77/0
4 70/0 14 89/0
5 85/0 ریسکپذیری
R.T 15 73/0
6 83/0 16 79/0
7 74/0 17 80/0
8 83/0
9 70/0
ارتباطی
CO.D 10 82/0
11 82/0
12 89/0
13 91/0
یافتهها
در پژوهش حاضر، از میان 198 نفر از پاسخگویان ازنظر جنسیت بیشترین درصد فراوانی را مردان با بیش از 61 درصد به خود اختصاص داده بودند. ازلحاظ تأهل، بیشترین درصد فراوانی را متأهلان با بیش از 2/72 درصد به خود اختصاص داده بودند. ازلحاظ سن بیشترین درصد فراوانی با بیش از 53 درصد متعلق به گروه سنی بین 30 تا 40 سال بود. ازنظر میزان تحصیلات بیشترین فراوانی با بیش از 55 درصد مربوط به افراد دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد بودند.
از میان کل پاسخگویان 7/71 درصد بهصورت مداوم از شبکههای مجازی استفاده میکردند و 3/28 درصد نیز بهصورت مداوم از شبکههای مجازی استفاده نمیکردند. از میان کل پاسخگویان تعداد 8 سؤال بدون پاسخ بود و بیشترین نسبت مربوط به افراد بود که از شبکه مجازی تلگرام استفاده میکردند (1/57 درصد). 6/6 درصد از پاسخگویان نیز از شبکه مجازی فیسبوک استفاده میکردند که کمترین نسبت را تشکیل میدهند.
یکی از شاخصهای عمومی برای به حساب آوردن پارامترهای آزاد در محاسبه شاخصهای برازش، شاخص خی دو بهنجار است که از تقسیم ساده خی دو بر درجه آزادی مدل محاسبه میشود. چنانچه این مقدار بین 1 تا 5 باشد مطلوب است. (شوماخر و لومکس، 1988؛ کلاین، 2010)
X2/df=79.04/52=1.52
همچنین ازآنجاکه شاخص ریشه میانگین مجذورات تقریب (RMSEA) برابر 051/0 بهدستآمده، مدل از برازندگی خوبی برخوردار است. همچنین جهت برازش مدل ساختاری فرضیههای فرعی تحقیق از تعدادی شاخصهای نیکوئی برازش استفاده شده است که در بازه موردقبول قرار گرفتهاند که در جداول شماره (3) و (4) آمده است.
مدل نهایی تحقیق بر اساس متغیرهای اصلی تحقیق و معیارهای هرکدام در شکلهای (1) و (2) مشخص شده است.
جدول (2) شاخص برازندگی مدل تحقیق بر اساس فرضیه اصلی
شاخص برازندگی SRMR RMSEA GFI NFI NNFI IFI
مقادیر قابلقبول 05/0> 08/0> 9/0< 9/0< 9/0< 1-0
مقادیر محاسبهشده 043/0 051/0 95/0 98/0 99/0 99/0
شکل (1) نتایج تائید مدل نهائی ارتباط بین متغیرها
1. VSN(Virtual Social Capital)
2 .HA(Helpful Activities)
3. SC(Social Capital)
4. OLC(Organization Learning Capabilities)
بر اساس محاسبات انجامشده:
جدول (3) نتایج آزمون فرضیههای تحقیق با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری
روابط مستقیم ضریب مسیرمستقیم مقدار معناداری خطای استاندارد علامت نتیجه
شبکههای اجتماعی مجازی ← قابلیت یادگیری 68/0 35/4 18/0 + تأیید
شبکههای اجتماعی مجازی ← کنشهای یاریگرانه 61/0 21/6 10/0 + تأیید
شبکههای اجتماعی مجازی ← سرمایه اجتماعی 78/0 05/10 07/0 + تأیید
کنشهای یاریگرانه ← قابلیت یادگیری 39/0 87/3 09/0 + تأیید
سرمایه اجتماعی ← قابلیت یادگیری 34/0 66/3 08/0 - تأیید
کنشهای یاریگرانه ← سرمایه اجتماعی 27/0 01/2 09/0 + تأیید
ضریب مسیر تأثیر متغیر شبکههای اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی، قابلیت یادگیری سازمانی و کنشهای یاریگرانه و همچنین ضریب مسیر تأثیر متغیر کنشهای یاریگرانه بر سرمایه اجتماعی و قابلیت یادگیری سازمانی که در جدول (3) مشاهده میشود، به دست آمده است. با توجه به اینکه آماره t برای این مسیرها در دامنه [96/1، 96/1-[ قرار نگرفته است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت شبکههای اجتماعی مجازی بر سرمایه اجتماعی، قابلیت یادگیری سازمانی و کنشهای یاریگرانه و همچنین کنشهای یارگیرانه بر متغیرهای سرمایه اجتماعی و قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر دارند.
از آنجائیکه باید نقش میانجیگری کنشهای یاریگرانه برای شبکههای اجتماعی مجازی و سرمایه اجتماعی و همچنین برای شبکههای اجتماعی مجازی و قابلیت یادگیری سازمانی بررسی شود و همانطوری که در جدول (4) مشاهده میشود اثر مستقیم و غیرمستقیم آنها با هم تفاوت زیادی دارد بنابراین آزمون سوبل میگیریم. در آزمون سوبل یک مقدار Z-value از طریق فرمول زیر به دست میآید که در صورت بیشتر شدن این مقدار از 96/1 میتوان در سطح اطمینان %95 معنادار بودن تأثیر میانجی یک متغیر را تأیید کرد.
Z-value=(a×b)/√((b2×sa2)+(a2×sb2)+(sa2×sb2))
در این رابطه:
:a ضریب مسیر میان متغیر مستقل و میانجی
:bضریب مسیر میان متغیر میانجی و وابسته
Sa: خطای استاندارد مسیر متغیر مستقل و میانجی
:Sb خطای استاندارد مسیر متغیر میانجی و وابسته
جدول (4) نتایج آزمون فرضیههای تحقیق با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری
روابط غیرمستقیم اثر مستقیم اثر غیرمستقیم اثر کل آزمون سوبل
شبکههای اجتماعی مجازی ← کنشهای یاریگرانه ←قابلیت یادگیری سازمانی 68/0 237/0
917/0
502/3
شبکههای اجتماعی مجازی ← سرمایه اجتماعی←قابلیت یادگیری سازمانی 68/0 265/0
945/0 957/3
شبکههای اجتماعی مجازی ← کنشهای یاریگرانه ← سرمایه اجتماعی 61/0 210/0
82/0 886/2
نتایج آزمون سوبل به شرح ذیل است:
کنشهای یاریگرانه تعدیلکننده رابطه بین شبکههای اجتماعی مجازی و قابلیت یادگیری سازمانی است. با توجه به اینکه مقدار z-value محاسبهشده (502/3) بزرگتر از 96/1 به دست آمده است و همچنین با توجه به مثبت بودن ضریب مسیر، میتوان نتیجه گرفت که شبکههای اجتماعی مجازی با توجه به نقش میانجی کنشهای یاریگرانه بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر مثبت دارند.
سرمایه اجتماعی تعدیلکننده رابطه بین شبکههای اجتماعی مجازی و قابلیت یادگیری سازمانی است. با توجه به اینکه مقدار z-value محاسبهشده (957/3) بزرگتر از 96/1 به دست آمده است و همچنین با توجه به مثبت بودن ضریب مسیر، میتوان نتیجه گرفت که شبکههای اجتماعی مجازی با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر دارند.
کنشهای یاریگرانه تعدیلکننده رابطه بین شبکههای اجتماعی مجازی و سرمایه اجتماعی است.4 با توجه به اینکه مقدار z-value محاسبهشده (886/2) بزرگتر از 96/1 به دست آمده است و همچنین با توجه به مثبت بودن ضریب مسیر، میتوان نتیجه گرفت که شبکههای اجتماعی مجازی با توجه به نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر کنشهای یاریگرانه تأثیر دارند.
بحث
همانطور که اشاره شد شبکههای اجتماعی مجازی در توسعه سرمایه اجتماعی و بر قابلیتهای یادگیری سازمانی با توجه به نقش میانجی کنشهای یاریگرانه تأثیرگذار بوده است. بنابراین در کنشهای یاریگرانه به دلیل فراهم شدن فعالیت جمعی در شبکههای اجتماعی مجازی، زمینه ارتقای سرمایه اجتماعی فراهم میشود و درنتیجه باعث میشود قابلیت یادگیری سازمانی افزایش یابد. نتایج تحقیق حاضر با نتایج تحقیقهای صیادی (2008)، حسینزاده ثمرین و همکاران (2014)، قشقاییزاده و احمدینیک (2017)، میرکزاده و همکاران (2012)، کنت و همکاران (2019)، ماگساس و همکاران (2014) و کروس و لوین(2004) همخوانی دارد.
بنابراین در تبیین فرضیه فوق میتوان گفت:
کنشهای یاریگرانه که از آن بهعنوان تقویت روحیه کنشهای جمعی نام میبرند این امکان را فراهم میکند که با درک مشترکی که اعضا با یکدیگر به دست آوردهاند، فعالیتشان را در شبکههای مجازی هم ادامه بدهند. بنابراین اگر در سازمان روابط بین افراد، ارتباطات کاری بین اعضای سازمان و تیمهای کاری، تصمیمگیری مشارکتی، میزان دسترسی افراد به همکاران و مدیران، کمک دیگران را کمک به خود بداند و تعهد افراد برای تحقق اهداف، بهعنوان یک ضرورت در سطح بالایی باشد آنگاه شرایط و مقتضیات لازم جهت ارتقاء یادگیری سازمانی (تشویق کارکنان به خاطر ریسکپذیری، تشویق کارکنان برای برقراری ارتباط، تعهد مدیریتی و تصمیمگیری مشارکتی) فراهم خواهد شد. درنتیجه کنشهای یاریگرانه بهعنوان متغیر میانجی نقش تسهیلگیری در ساختار و جو سازمانی دارد که میتواند باعث ایجاد قابلیت یادگیری سازمانی بین افراد شود.
بر اساس نتایج آزمون در فرضیه اول تحقیق، شبکههای اجتماعی مجازی بر قابلیت یادگیری تأثیر دارند؛ که این نتیجه در راستای تحقیق موحدی و همکاران (2015) است. شبکههای اجتماعی پتانسیل بالایی در تحول یادگیری سازمانی دارند. بر اساس نتایج آزمون در فرضیه دوم و سوم تحقیق، شبکههای اجتماعی مجازی بر کنشهای یاریگرانه و هم بر سرمایه اجتماعی تأثیر دارند؛ که این نتیجه در راستای تحقیقات مرتضوی اسکویی و همکاران (2014)، محمدیان و همکاران (2012)، ادریسی و رحمان خلیلی (2012) و ابوالحسنی رنجبر و همکاران (2012) است. شبکههای اجتماعی زمینه ایجاد روابط اجتماعی، همکاری و مشارکت متقابل را فراهم میکنند. بر اساس نتایج آزمون در فرضیه چهارم و پنجم تحقیق، کنشهای یاریگرانه و سرمایه اجتماعی بر قابلیت یادگیری تأثیر دارند. وجود سرمایه اجتماعی قوی میان کارکنان سبب تسهیل ارتباطات مبتنی بر اعتماد در میان اعضا شده که این امر به نوبه خود سبب انتقال دانش و تجربیات اعضاء تیم به یکدیگر میشود که این نتیجه در راستای تحقیقات حسینزاده ثمرین و همکاران (2014)، قشقاییزاده و احمدینیک (2017) و میرکزاده و همکاران (2012) است. بر اساس نتایج آزمون در فرضیه ششم تحقیق، کنشهای یاریگرانه بر سرمایه اجتماعی تأثیر دارند. کنشهای یاریگرانه از طریق تعامل و تبادل تجربه کاری میتواند در تقویت سرمایه اجتماعی تأثیرگذار باشد که این نتیجه در راستای تحقیقات آدلر و کوان(2000) و متیسا و همکاران(2011) است. بر اساس نتایج آزمون در فرضیه هفتم و هشتم و نهم تحقیق، کنشهای یاریگرانه و سرمایه اجتماعی، هرکدام نقش میانجی را در تأثیرگذاری شبکههای اجتماعی مجازی بر قابلیت یادگیری سازمانی دارند. شبکههایی که با حضور افراد شکل مییابد و بستر شکلگیری اعتماد اجتماعی و درنتیجه مشارکت و انسجام اجتماعی است و درنهایت زمینه برای قابلیت یادگیری سازمانی فراهم میشود. که این نتیجه در راستای تحقیقات اخوان ملایری و همکاران (2014) و مرتضوی اسکویی و همکاران (2014) است. بر اساس نتایج آزمون در فرضیه دهم تحقیق، کنشهای یاریگرانه نقش میانجی را در تأثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر قابلیت یادگیری سازمانی دارند. دراینباره با ایجاد تیمهای کاری، تفویض بیشتر اختیار به کارکنان، ایجاد روابط کاری مناسب بین کارکنان و غنیسازی شغل میتوان زمینه رشد سرمایه اجتماعی و توسعه یادگیری سازمانی را فراهم آورد.
بنابراین پیشنهادهای ذیل ارائه میشود:
- مدیران با اتخاذ تدابیری زمینه درک متقابل، اعتماد، تعهد، روابط اجتماعی و همدلی بین کارکنان را فراهم و درنتیجه پیوند میان اعضا را افزایش دهند آنگاه شرایط و متقضیات لازم جهت ارتقای یادگیری سازمانی فراهم خواهد شد.
- تحقیقات گستردهتری انجام شود و کلیه شبکههای مجازی ایرانی و خارجی را نیز موردبررسی قرار گیرد. بهتبع آن اطلاعرسانیهای ارزنده درزمینه اثرات مثبت و منفی کاربست شبکههای مجازی در اختیار کاربران این شبکهها قرار داده شود و در سازمانها اقداماتی جهت آشناسازی و فرهنگسازی استفاده مفید و علمی از شبکههای اجتماعی مجازی صورت گیرد.
- ازآنجاییکه سرمایه اجتماعی، حاصل روابط هرروزه میان کارکنان است و این روابط اعتماد، درک متقابل، ارزشهای مشترک و ارزشهای رفتاری را در منبعی به نام سرمایه اجتماعی ذخیره میکند؛ به منظور خلق و ارتقاء سرمایه اجتماعی باید فرهنگی را بر سازمان حاکم کنند که مشوق و آموزنده این عوامل باشد تا از این رهگذر زمینهساز و توسعه یادگیری سازمانی بهعنوان مؤلفه حیاتی برای بقای سازمان شود.
ملاحظات اخلاقی
مشارکت نویسندگان:
همه نویسندگان در نوشتن این مقاله مشارکت داشتهاند
منابع مالی:
برای انتشار این مقاله حمایت مالی دریافت نشده است.
تعارض منافع
نویسندگان اعلام کردند که هیچ تضادی در منافع وجود ندارد.
تشکر و قدردانی:
از کلیه مدیران و کارکنانی که در نظرسنجی شرکت کردهاند تقدیر و تشکر میشود.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
سرمایه اجتماعی دریافت: 1398/3/8 | پذیرش: 1399/4/3 | انتشار: 1399/12/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول