چکیده: (1804 مشاهده)
هدف: دوره نوجوانی میتواند زمینه ساز مشکلاتی نظیر پرخاشگری و انجام رفتارهای پرخطر بوده و این مسائل در بزهکاری و به طبع آن نگهداری نوجوانان در کانون اصلاح و تربیت موثر میباشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبکهای فرزندپروری، خودکنترلی و شیوع رفتارهای پرخطر در نوجوانان غیربزهکار و بزهکار صورت پذیرفت. روش: پژوهش کمی،کاربردی و از نوع علی- مقایسهای بوده، جامعه آماری شامل 100نوجوان بزهکار کانون اصلاح و تربیت و 100 نوجوان دانش آموز غیر بزهکار در مقاطع متوسطه استان اصفهان در سال1401-1402 بوده که از هر گروه 30 نفر به طور تصادفی انتخاب گردیدند. ابزارها شامل پرسشنامههای سبک فرزندپروری بامریند(1972)، خودکنترلی تانجنی(2004)، مقیاس خطرپذیری نوجوانان(1390) بود و تحلیل آماری به وسیله نرم افزار spss23 و تحلیل واریانس چندمتغیری صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که دو گروه در سبکهای فرزندپروری سهلگیرانه و مستبدانه والدین تفاوت معناداری داشتند(05/0>p). در خودکنترلی، مقیاسهای خودنظم دهی، کنشهای تکانشی، عادات سالم و اخلاقکاری تفاوت معناداری بین دو گروه داشتند و نوجوانان غیربزهکار خودکنترلی بالاتری نشان دادند(05/0>p). رفتارهای پرخطر در پنج مقیاس گرایش به مواد مخدر، الکل، سیگار، رفتار خشونت آمیز و رانندگی خطرناک بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت و نوجوانان بزهکار گرایش بیشتری داشتند(05/0>p). نتیجهگیری: براساس مطالعه حاضر سبک فرزندپروری سهلگرایانه و استبدادی، خودکنترلی پایین و گرایش به رفتارهای پرخطر عواملی هستند که موجب بزهکاری نوجوانان بوده و لزوم آموزش والدین در حوزه فرزندپروری و افزایش خودکنترلی نوجوانان را نشان میدهد.
شمارهی مقاله: 5
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
آسیبهای اجتماعی دریافت: 1403/1/20 | پذیرش: 1403/5/1 | انتشار: 1403/7/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول