چکیده: (8799 مشاهده)
مقدمه: نظام سلامت بهعنوان متولی اصلی بهداشت و درمان در ایران تاریخچهای نزدیک به یک قرن دارد و در این بازه زمانی تغییرات زیادی را شاهد بوده است تا به شکل و ساختار کنونی درآمده است. این تحقیق با هدف بررسی عوامل مؤثر بر شکلگیری و تحولات نظام سلامت و روند سیاستگذاری در آن با دیدگاه بینرشتهای انجام شده است.
روش: تحقیق به روش تاریخی انجام گرفته و متون تاریخی راجع به نظام سلامت و زیربخشهای آن اعم از بهداشت و درمان و آموزش با رویکرد نهادگرایی مرور و تحلیل شده است.
یافتهها: دولت، جامعه مدنی، بخش خصوصی، خانواده و نهادهای بینالمللی کارگزاران اصلی سیاست سلامت در ایران از ابتدا تاکنون بودهاند که در بستر عوامل موقعیتی، ساختاری، فرهنگی و خارجی به نظام سلامت و تحولات آن در ایران جهت داده و در موفقیتها و ناکامیهای آن مؤثر بودهاند.
بحث: هرچند از همان ابتدا کارگزار اصلی سیاست سلامت در ایران دولت بوده است، اما عوامل نهادی زیادی بر کارایی و عملکرد آن درزمینه سلامت مؤثر بودهاند و این نهاد جهت تدوین سیاستهای سلامت و هموارکردن مسیر برقراری عدالت اجتماعی نیازمند توجه جدیتر به عناصر جامعه مدنی و ویژگیهای خانوادهها و سپردن امور به بخش خصوصی است و در این راه تعامل با نهادهای بینالمللی و استفاده از تجارب آنها بهخصوص درزمینه بهداشت از اهمیت ویژهای برخوردار است.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
سلامت اجتماعی دریافت: 1399/9/4 | پذیرش: 1400/3/12 | انتشار: 1400/6/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول