Khezri F, Ejtehadi M, Qaderi S. (2020). A Case Study of the Crime-ridden Neighborhood: Structures, Processes, and Mechanisms of Crime Occurrence in the Harandi Neighborhood of Tehran.
refahj.
20(76), 271-312.
URL:
http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-3492-fa.html
چکیده: (2718 مشاهده)
مقدمه: این مطالعه به بررسی عوامل مؤثر بر جرمخیزگشتن محله هرندی شهر تهران میپردازد. بررسی ادبیات نظری حوزه محله جرمخیز نشان میدهد عوامل، فرایندها و سازوکارهای علی در چهار بعد اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و محیطی در ترکیب باهم میتوانند به جرمخیزشدن محلههای شهری منجر شوند. با ترکیب آنها، مدلی چندسطحی و چندبعدی برای توضیح محله جرمخیز ارائهشده است.
روش: مطالعه حاضر با استفاده از روش موردپژوهی انجامشده است. دادههای پژوهش از منابع چندگانه مانند پیمایش، دادههای ثانویه، مطالعات پیشین و مشاهده تولید و جمعآوریشده است. بهمنظور بررسی برخی از عوامل علی و سازوکارها مدل نظری با استفاده از روش پیمایش و نمونهگیری تصادفی با 370 نفر از ساکنان محله هرندی پرسشنامه تکمیل شد.
یافتهها: ویژگیهای ساختاری محله مانند ناپایداری مسکونی، ناهمگنی قومی، فقر، الگوهای مختلط استفاده از زمین و کالبد گسیخته با تضعیف روابط اجتماعی، قدرت فرهنگ و افزایش بینظمیها و شکلدادن به چارچوب فرهنگی بدبینی قانونی و تضعیف کارآمدی جمعی باعث جرمخیزی محله شدهاند. بهعبارتدیگر محله هرندی به این دلیل جرمخیز شده است که کارآمدی جمعی یا ظرفیت خودتنظیمی محله با اختلال مواجه شده است. در این شرایط ساکنان دیگر قادر نیستند منابعشان را برای مقابله با جرم از طریق فرایندهای غیررسمی و رسمی بسیج کنند.
بحث: یافتههای دلالت بر این دارند که مجموعهای از عوامل با تضعیف کارآمدی جمعی و ظرفیت خود-تنظیمی باعث جرمخیزی محله هرندی شده است. جرم نیز تحت برخی از شرایط باعث تقویت کارآمدی جمعی و در برخی از بخشهای محله باعث تضعیف زندگی جمعی و کارآمدی جمعی شده است.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
جرائم دریافت: 1398/6/31 | پذیرش: 1399/4/3 | انتشار: 1399/7/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول