دوره 20، شماره 76 - ( 2-1399 )
جلد 20 شماره 76 صفحات 165-131 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2318 مشاهده)
روش: رویکرد انجام پژوهش کیفی و از نوع روش پدیدارشناسی است. به این منظور 12 زن منصرف شده از طلاق در منطقه 14 شهر تهران در سال 1396 به شیوه داوطلبانه و هدفمند، انتخاب و داده‌ها به روش مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختاریافته گردآوری شدند.
یافته‌ها: در سه مقوله اصلی دسته‌بندی‌شده‌اند: 1- ادراک زنان در زمان درخواست طلاق تا انصراف که بیشتر زنان از دوران ارائه درخواست طلاق تا برگشت به زندگی مشترک به برزخ و معلق‌بودن اشاره کردند و دو مقوله اصلی ادراک منفی و ادراک منطقی دسته‌بندی شدند. 2- دلایل انصراف این زنان که در 7 مقوله فرزند، عدم حامی، فرصت مجدد، نگاه بد جامعه به زن مطلقه، ترس از تنهایی، استفاده از خدمات مشورتی و مشاوره‌ای و شخصیت وابسته دسته‌بندی شدند. 3- نگاه به زندگی کنونی (پس‌ازآنصراف)، نیز به سه مقوله امیدوار و راضی، امیدوار و ناراضی و ناامید و ناراضی دسته‌بندی شد که بیشتر زنان از زندگی مشترکشان ناراضی بودند.
بحث: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده این نکته قابل‌ذکر است که تعداد زنان منصرف شده از طلاق کم نیستند اما برای بهبود و غنای زندگی این زنان، آموزش ضروری به نظر می‌رسد. در ضمن بحث مشاوره قبل از اقدام به طلاق می‌تواند مفید واقع شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |