طرح مساله: سازمان‌های تأمین اجتماعی نقش عمده‌ای در تأمین مخارج درمان بیمه شده‌ها دارند. آمارهای موجود نشان می‌دهد که در ایران رشد متوسط سالانه سرانه این مخارج به قیمت جاری و ثابت به ترتیب 6/15 درصد و 3/2 درصد طی سال‌های 1340 الی 1382 بوده است. مساله اصلی تحقیق حاضر، بررسی عوامل اقتصادی و جمعیتی و بهداشتی موثر بر این افزایش‌ با رویکرد اقتصاد بیمه درمان می‌باشد. روش: با استفاده از مبانی نظری بیمه درمان، متغیرهای واقعی تاثیرگذار بر هزینه‌ها شناسایی شده و در قالب یک مدل هزینه از نوع گاب ـ داگلاس گنجانده شده‌اند و با استفاده از آمارهای موجود و به روش OLS برآورد گردیده است. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از الگوی به‌کار رفته نشان می‌دهد که اطلاعات نامتقارن بین سازمان و بیمه شده در افزایش هزینه موثر است؛ القا تقاضا توسط عرضه‌کننده در افزایش هزینه موثر است؛ افزایش تعداد شهرهای بزرگ تاثیر زیاد بر افزایش هزینه دارد؛ شاخص قیمت بهداشت و درمان اثر مثبت و معنی‌داری بر هزینه دارد؛ بین هزینه‌های دولت در بخش بهداشت و درمان و هزینه‌های درمان سازمان رابطه مکملی حاکم است؛ و درآمد سرانه اثر مثبت روی هزینه‌ها دارد. نتایج: به منظورکاهش سرعت افزایش هزینه‌ها، راهکار اصلی به کنترل در آوردن متغیرهای مذکور و به تبع آن کاهش اثرات آن‌ها می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: انتخاب وارون، خطرات اخلاقی، سازمان تأمین اجتماعی، مخارج درمان

متن کامل [PDF 423 kb]   (1083 دریافت)