طرح مسأله: اعضای تعاونی تولید نسبت به دیگر کشاورزان برنامه‌های توسعه روستایی و کشاورزی را به نحو بهتری به کار گرفته‌اند. براساس تعریف پاتنام (1380) از سرمایه اجتماعی، منشاء این همکاری‌ها به وجود شکل‌های مختلفی از سرمایه اجتماعی در جامعه مورد مطالعه مرتبط است. برای اثبات این فرضیه، مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی کشاورزان عضو و غیرعضو تعاونی‌های تولید مقایسه شده است. روش: این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد که به روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق 5746 بهره‌بردار کشاورز بودند. با استفاده از فرمول کریسی و مورگان (1970) حجم نمونه 362 نفر تعیین شد و برای دستیابی دقیق به افراد مورد مطالعه، از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای تناسبی استفاده شد. یافته‌ها: چهار عامل مبادله اطلاعات با خارج از نظام اجتماعی، اعتماد به نهادها، و شبکه روابط رسمی و میزان آگاهی، به ترتیب به عنوان مهم‌ترین فاکتورهای متمایز کننده دو گروه (عضو و غیرعضو تعاونی تولید) شناسایی شدند؛ به طوری که اعضای تعاونی تولید نسبت به غیر اعضا از نظر دارا بودن این مؤلفه‌ها در سطح بالاتری قرار داشتند. نتایج: چهار مؤلفه سرمایه اجتماعی، مبادله اطلاعات با خارج از نظام اجتماعی، اعتماد به نهادها، و شبکه روابط رسمی و میزان آگاهی، باعث تشدید و تسهیل همکاری‌ها در بین اعضای تعاونی تولید برای اجرای برنامه‌های توسعه‌ای شده‌اند.