چکیده: (36 مشاهده)
مقدمه: کانون صنفی معلمان از جمله کنشگران فعال در میدان آموزش ایران است. در این مقاله با رجوع به تجربه زیسته و روایت نمونهای از فعالان صنفی درخصوص جایگاه خود در میدان آموزش تلاش گردید تا مناسبات قدرت در میدان آموزش، فرهنگ مدرسه، ارزشهای بدیل و اشکال منازعه کانون صنفی معلمان شناسایی شود.
روش: روش پژوهش حاضر اتنوگرافی انتقادی و میدان مورد مطالعه اعضای کانون صنفی معلمان شهر سنندج است که به روش نمونهگیری هدفمند، با 33 عضو مصاحبه نیمهساختهیافته بهعمل آمد.
یافتهها: بر مبنای روایت اعضای کانون صنفی، قدرت در ساختار اجتماعی و تعاملات میدان آموزش رخنه کرده است و برای همنواسازی معلمان، قدرت در شیوههای «انضباطی»، «پاداشدهنده» و «شرطی» بکارگرفته میشود و فرهنگ مدرسه با برساخت «معلم همنوا و متعهد» و «سادهزیست و قناعتپیشه»، هویت فردی و اجتماعی معلمان را مخدوش ساخته است. معلمان بهدلیل غیاب در نظام تصمیمسازی، عدم مشارکت در تدوین کتب درسی و چگونگی مدیریت میدان آموزش، احساس نادیده انگاشتن میکنند و از معلمبودن خود نادم هستند. در چنین بستری، «عاملیتبخشی در میدان آموزش واجتماع »، «استیفای حقوق مدنی» و «برابری فرصتها» به ارزشهای بدیل کانون صنفی معلمان تبدیل شده است و«آگاهی بخشی»،«ایدئولوژیزدایی از میدان آموزش»،«نفی کالایی شدن آموزش» و«مقاومت خاموش»، اشکال منازعه تشکل صنفی معلمان را شکل داده است.
بحث: با وجود اعمال قدرت، کنشگران میدان آموزش در برابر سازوکارهای همنواساز مقاومت میکنند و کانون صنفی معلمان جلوهای از مقاومت و منازعه در میدان آموزش است؛ نزاعی که به تأسی از اکسل هونت، با هدف شناسایی و تصدیق نهادی و ضرورت بازتعریف و بازسازی قواعد میدان آموزش و بازتعریف جایگاه معلمی در میدان آموزش ساری و جاری است.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
رفاه اجتماعی دریافت: 1403/12/14 | پذیرش: 1404/6/15 | انتشار: 1404/7/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول