چکیده: (56 مشاهده)
مقدمه: بیتفاوتی اجتماعی، پدیدهای است که بهعنوان نوعی آسیب اجتماعی شناخته میشود، همانگونه که در نقطه مقابل آن، هرگونه اعتنای اجتماعی و نوعدوستی در حیات فردی و اجتماعی، نشانه پویایی و سلامت اجتماعی است. سرمایهی فرهنگی: صورتهای آگاهی؛ مهارت؛ آموزش؛ و بهطورکلی هر امتیازی که بـه شـخص منزلت بالایی در جامعه میدهد و دربرگیرنده انتظارات بالا میباشد. سرمایهی اجتماعی، مجموعهای از منابع مادی یا معنوی کـه بـه یـک فرد یا گروه اجازه میدهد تا شبکه پایداری از روابط کموبیش نهادینهشده آشـنایی و شـناخت متقابل را در اختیار داشته باشد. هدف: هدف مقاله بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی با بیتفاوتی اجتماعی در بین معلمان شهر لالی بود. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه معلمان مقطع اول متوسطه شهری در شهر لالی شامل 193 نفر بود که از روش تمام شماری برای برآورد نمونه استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامههای استاندارد سرمایه اجتماعی، فرهنگی بوردیو و پرسشنامه محقق ساخته بیتفاوتی اجتماعی بود. یافتهها: بین سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و مولفههای آنان با بیتفاوتی اجتماعی در بین معلمان شهر لالی رابطه منفی و معناداری وجود داشت. همچنین رابطه سن و بیتفاوتی اجتماعی معلمان معنادار بود؛ اما جنسیت در تعیین بیتفاوتی اجتماعی معلمان، تاثیر معناداری نداشت. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد متغیرهای سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی و مولفههای آنان به طور معناداری قادر بودند تا بیتفاوتی اجتماعی در بین معلمان شهر لالی را پیشبینی نمایند. بحث: افزایش سرمایه اجتماعی و فرهنگی معلمان میتواند بی تفاوتی اجتماعی را کاهش دهد، بنابراین سیاستهای کلان در آموزش و پرورش باید به شیوهای طراحی شود که معلمان بتوانند به بهترین شکل ممکن به رشد و توسعه ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی خود بپردازند.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
سرمایه اجتماعی دریافت: 1403/10/1 | پذیرش: 1404/6/23 | انتشار: 1404/7/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول