چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر شناسایی مؤلفههای مؤثر در طراحی مدل گزارشگری یکپارچه در صندوقهای بازنشستگی، بهویژه سازمان تأمین اجتماعی است. این پژوهش بهدنبال شناسایی شرایط علّی، زمینهای، مداخلهگر، راهبردها و پیامدهای مدل گزارشگری یکپارچه در این صندوقها است.
روش : این پژوهش از نوع کاربردی و دارای ماهیتی ترکیبی (کیفی-کمی) است. در بخش کیفی، با بهرهگیری از رویکرد نظریهپردازی دادهبنیاد، دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته با ۲۰ نفر از خبرگان گردآوری و با استفاده از کدگذاری سهمرحلهای تحلیل شدند که منجر به استخراج پنج مقوله اصلی گردید. در بخش کمی، پرسشنامهای محققساخته براساس یافتههای کیفی طراحی و در بین ۲۱۰ نفر از کارکنان و ذینفعان صندوقهای بازنشستگی توزیع شد. پایایی ابزار با ضریب آلفای کرونباخ و نرمال بودن دادهها با آزمون کولموگروف-اسمیرنوف ارزیابی شد. نهایتاً، مدل مفهومی پژوهش با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و نرمافزار لیزرل اعتبارسنجی شد.
یافته و بحث : بر اساس نتایج پژوهش، پنج مقوله اصلی شامل شرایط علّی، شرایط زمینهای، شرایط مداخلهگر، راهبردها و پیامدها بهعنوان ابعاد بنیادین مدل گزارشگری یکپارچه در صندوقهای بازنشستگی شناسایی شدند. مهمترین مؤلفههای اثرگذار در این زمینه شامل شفافسازی اطلاعات، ارتقای اعتماد عمومی و انطباق با انتظارات ذینفعان هستند. این یافتهها نشان میدهد که طراحی و استقرار گزارشگری یکپارچه میتواند نقشی مؤثر در بهبود پاسخگویی، افزایش مشروعیت و ارتقای اعتبار صندوقهای بازنشستگی ایفا کند.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
نظام بیمه و تامین اجتماعی دریافت: 1403/7/11 | پذیرش: 1404/6/15 | انتشار: 1404/7/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول