مقدمه: زندگی پس از طلاق و مواجهه با آن دیری نپایید که جای خود را در نظام مسائل اجتماعی در سطحی بینالمللی بازکرده است. هدف از پژوهش حاضر مطالعه جامعهشناختی و البته با رویکردی اِمیک و کیفی از تجربه زندگی زنان شهر تهران پس از طلاق است.
روش: روششناسی پژوهش با رویکرد کیفی انجام شد. به این منظور با 39 زن طلاقگرفته شهر تهران که با روش نمونهگیری هدفمند و استراتژی گلولهبرفی انتخاب شد. مصاحبهها تا مرحله اشباع نظری ادامه پیداکرده است. تجزیهوتحلیل داده از طریق نظام کدگذاری باز، محوری و گزینشی صورت گرفته و درنهایت مقوله هسته استخراج شد.
یافتهها: 155 کدباز، 33 مقوله فرعی، 7 مقوله اصلی و یک مقوله هسته از خلال نظام کدگذاری دادهها استخراج شد: زندگی فرزندان طلاق: دوگانه پیروزی و شکست، رسیدن به فردیت فراموششده، مِیل و تجربه صُور لذتهای طغیانگر، تجربه ناخوشایند بازگشت به خانه پدری، چالشهای اقتصادی (رهاشدگی و مشقت)، گونهگون شدن توجههای منفی، نقابی مفهومی از داغ ننگ طلاق، طردی چندساحتی. همچنین تجربه مشقت تا فردیت یافتگی مدرن بهعنوان مقوله هسته انتخاب شد و درنهایت نمودار درختی مستخرج از دادهها تنظیم شد.
بحث: زندگی پس از طلاق دستکم در نگاه اول تجربهای از زیست زنان طلاقگرفته است که تشریح وضعیت آنان بهسادگی حاصل نمیشود. در حقیقت میتوان زندگی پس از طلاق را برای زنان به یک نمایش درام تشبیه کرد که تماشای وضعیت پیش برنده آن، جریانی متناقض از امور خیر و شر و نابسندگی در پیشبینی است.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
آسیبهای اجتماعی دریافت: 1402/11/28 | پذیرش: 1403/5/1 | انتشار: 1403/7/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول