در حال انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (186 مشاهده)
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، شناسایی جایگاه افراد آسیب‌دیده و آسیب‌پذیر اجتماعی در اسناد قانونی از منظر چگونگی توجه به نیازها و روشهای پرداختن به مسائل و مشکلات آنها است.
روش: از تحلیل محتوای کمی استفاده شد. ابتدا با کلید واژه‌های زنان سرپرست خانوار، کودکان کار، بزهکاران، زندانیان، معتادان، سالمندان و افراد دچار معلولیت، همه اسناد قانونی مصوب موجود در سایت مرکز پژوهشهای مجلس بررسی شد. 470 سند قانونی در بازه زمانی 1300 تا 1400 به‌دست آمد که با توجه به معیارهای ورود و خروج ، 108 سند قانونی شناسایی و همه آنها به صورت تمام‌شماری وارد پژوهش شدند.
یافته‌ها: از میان گروههای آسیب‌دیده اجتماعی، زندانیان و از میان گروههای آسیب‌پذیر اجتماعی، زنان سرپرست خانوار و معلولان بیشترین توجه را در اسناد قانونی به خود جلب نموده‌اند و این توجه در دهه 1380 به بیشترین میزان رسیده است. از میان نیازهای این اقشار،عمدتا نیازهای حقوقی(33 %) و سپس بهداشتی درمانی(19 %) در اسناد مدنظر بوده و سایر نیازها شامل مسکن، اشتغال و ازدواج صرفا در دهه 80 به صورت جدی مورد توجه بوده است. حضور مددکاری اجتماعی در کار با این اقشار بسیار کمرنگ است. رویکردهای خدماتی عمدتاً متمرکز بر خدمات مالی( 24%) و درمانی(23%) بوده و رویکردهای اجتماعی‌تر شامل توانمندسازی و اجتماع‌محور در کار با مسائل پیچیده این اقشار، جایگاه چندانی ندارند.
بحث: در اسناد قانونی، غلبه رویکردهای حقوقی و پزشکی در توجه به نیازها و شیوه مواجهه با گروههای آسیب‌پذیر پررنگ‌تر است و هنوز نگاه اجتماعی به این اقشار چندان وجود ندارد.
روش: از تحلیل محتوای کمی استفاده شد. ابتدا با کلید واژه‌های زنان سرپرست خانوار، کودکان کار، بزهکاران، زندانیان، معتادان، سالمندان و افراد دچار معلولیت، همه اسناد قانونی مصوب موجود در سایت مرکز پژوهشهای مجلس بررسی شد. 470 سند قانونی در بازه زمانی 1300 تا 1400 به‌دست آمد که با توجه به معیارهای ورود و خروج ، 108 سند قانونی شناسایی و همه آنها به صورت تمام‌شماری وارد پژوهش شدند.
یافته‌ها: از میان گروههای آسیب‌دیده اجتماعی، زندانیان و از میان گروههای آسیب‌پذیر اجتماعی، زنان سرپرست خانوار و معلولان بیشترین توجه را در اسناد قانونی به خود جلب نموده‌اند و این توجه در دهه 1380 به بیشترین میزان رسیده است. از میان نیازهای این اقشار،عمدتا نیازهای حقوقی(33 %) و سپس بهداشتی درمانی(19 %) در اسناد مدنظر بوده و سایر نیازها شامل مسکن، اشتغال و ازدواج صرفا در دهه 80 به صورت جدی مورد توجه بوده است. حضور مددکاری اجتماعی در کار با این اقشار بسیار کمرنگ است. رویکردهای خدماتی عمدتاً متمرکز بر خدمات مالی( 24%) و درمانی(23%) بوده و رویکردهای اجتماعی‌تر شامل توانمندسازی و اجتماع‌محور در کار با مسائل پیچیده این اقشار، جایگاه چندانی ندارند.
بحث: در اسناد قانونی، غلبه رویکردهای حقوقی و پزشکی در توجه به نیازها و شیوه مواجهه با گروههای آسیب‌پذیر پررنگ‌تر است و هنوز نگاه اجتماعی به این اقشار چندان وجود ندارد.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مطالعه: اصیل |
موضوع مقاله:
رفاه اجتماعی
دریافت: 1402/11/26 | پذیرش: 1403/11/2 | انتشار: 1404/1/15
دریافت: 1402/11/26 | پذیرش: 1403/11/2 | انتشار: 1404/1/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه رفاه اجتماعی
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خ کودکیار، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ساختمان فارابی
تلفن دفتر نشریه: 02171732851
وب سایت: http://refahj.uswr.ac.ir
ایمیل: refahj@uswr.ac.ir
