چکیده: (2348 مشاهده)
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی کودکمحور (CCPT) بر افزایش جرئتمندی و مهارتهای اجتماعی در کودکان طلاق پیشدبستانی انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل همه کودکان طلاق پیشدبستانی شهر مهاباد در سال تحصیلی 1402-1401 بود. 20 کودک به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و پس از جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 10 نفر) موردمطالعه قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه (هر جلسه 1 ساعت) به مدت پنج هفته تحت آموزش بازیدرمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. همچنین، دادهها با استفاده از مقیاس جرئتورزی گمبریل و ریچی (1975) و مقیاس درجهبندی مهارتهای اجتماعی تراسکات (1989) جمعآوری شدند. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: با کنترل اثرات پیشآزمون، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش بازیدرمانی منجر به تفاوت بین گروه آزمایش و گروه کنترل شده است. به این معنا که آموزش بازیدرمانی، جرئتمندی و مهارتهای اجتماعی کودکان طلاق پیشدبستانی را بهبود بخشیده است.
بحث: بازیدرمانی کودکمحور میتواند عامل مؤثری در افزایش جرئتورزی و مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی باشد. بنابراین این رویکرد درمانی توجه ویژه معلمان و متصدیان آموزشی را میطلبد.
شمارهی مقاله: 10
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
کودک، کودکان کار و خیابانی دریافت: 1401/11/28 | پذیرش: 1402/11/7 | انتشار: 1403/2/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول