چکیده: (1906 مشاهده)
مقدمه: یکی از اهداف اساسی توسعه، دستیابی به رفاه اجتماعی همگانی است. وجود رفـاه اجتماعی در هـر جامعه، یکی از مهمترین شـاخصهای توسـعهیافتگی آن جامعه و بازتولیدکننده توسـعه آن تلقی میشـود. بسترسازی برای ایجاد فضای مناسب کسبوکار و اشتغال در هر کشور، یکی از عوامل مهم در ایجاد رشد و رونق اقتصادی و درنهایت افزایش رفاه اقتصادی و اجتماعی مردم است. لذا با عنایت به اهمیتی که اشتغال میتواند در تحقق مفهوم رفاه اجتماعی داشته باشد، پژوهش حاضر سعی بر آن دارد که به شناسایی و رتبهبندی عوامل و مؤلفههای کلیدی اثرگذار بر وضعیت اشتغال و رفاه در کشور بپردازد.
روش: در این پژوهش ابتدا بهمنظور شناسایی و تعریف دقیق مؤلفههای مؤثر بر اشتغال و رفاه از روش اسنادی و مصاحبه نیمهساختاریافته با خبرگان و متخصصان حوزه اشتغال در وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی استفاده شده و سپس بهمنظور رتبهبندی عوامل از رویکرد سلسله مراتبی (AHP) و نرمافزار Expert Choice استفاده شده است.
یافتهها: زیرمعیار سرمایهگذاری بالاترین اولویت را در وضعیت اشتغال و رفاه اجتماعی در ایران به خود اختصاص داده است و پسازآن به ترتیب زیرمعیارهای سیاستگذاری، نظام بانکی، فضای تولید و کسبوکار، قوانین و مقررات، سیستم مالیاتی، روابط بینالملل، شاخصهای اقتصادی، نظام پرداختها، بیمه و تأمین اجتماعی، عدالت و برابری، نیروی انسانی، فناوریهای داخلی، فرهنگ، فناوریهای خارجی و سیستم آموزشی قرار میگیرند.
بحث: مهمترین و کلیدیترین عاملی که میتواند در اشتغال و رفاه کشور اثرگذار باشد، مفهوم سرمایهگذاری است. در تئوریهای اقتصادی، سرمایهگذاری بهعنوان موتور محرکه رشد اقتصادی شناخته شده و لازمه نیل به توسعه اقتصادی و اجتماعی و یکی از ارکان بسیار مهم در رشد و توسعه واحدهای تولیدی و بنگاههای اقتصادی است.
شمارهی مقاله: 7
نوع مطالعه:
روشی 1 |
موضوع مقاله:
اشتغال دریافت: 1401/2/2 | پذیرش: 1401/7/6 | انتشار: 1401/11/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول