چکیده: (2201 مشاهده)
مقدمه: با عنایت به ناکامی رویکرد عینی در سنجش بهزیستی جوانان و چرخش گفتمانی سیاست اجتماعی به سمت بهزیستی ذهنی، مقاله حاضر پس از مفهومسازی بهزیستی ذهنی، به ارزیابی وضعیت آن در بین جوانان ایرانی میپردازد.
روش: مقاله حاضر با روش تحلیل ثانویه کمّی روی دادههای «پیمایش ملی وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه ایران» (1395) در بین جوانان 18 تا 29 ساله ساکن در سرتاسر کشور انجام شده است.
یافتهها: اولاً وضعیت بهزیستی ذهنی جوانان در هر دو سنجه و بسیاری از مؤلفههای سازنده، نامساعد بوده و در سطح پایینی قرار دارد. ثانیاً بهزیستی ذهنی جوانان نسبت به دیگر گروههای سنی (30 تا 49 سال و 50 سال و بالاتر) نامساعدتر و نامطلوبتر است؛ بهطوریکه در قیاس با سایر شهروندان جامعه، جوانان ایرانی ارزش بالاتری برای ترجیحاتی مانند مال و ثروت، پُست و مقام، و مشهوربودن قایلاند؛ اعتقاد کمتری به وجود عدالت قضایی و شغلی دارند؛ ارزیابی منفیتری نسبت به وضع رفاهی جامعه دارند؛ وضع زندگی در گذشته را منفیتر و وضع آینده را مثبتتر ارزیابی میکنند؛ آزادی، شادی، امنیت، و تعلق و عِرق ملی کمتری احساس میکنند؛ اعتقاد کمتری به رواج قانونگرایی و تحقق شهروندی در جامعه دارند؛ موافق تغییر اساسی وضع فعلی جامعهاند.
بحث: یافتهها بر این دلالت دارند که گرچه سطح پایین بهزیستی ذهنی در بین جوانان، الگویی فراگیر با سایر گروههای سنی است، اما سطح پایینتر آن در قیاس با بقیه، حکایت از وضع نامطلوب بهزیستی ذهنی در این گروه دارد.
شمارهی مقاله: 1
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
رفاه اجتماعی دریافت: 1400/12/9 | پذیرش: 1401/3/23 | انتشار: 1401/8/22
ارسال پیام به نویسنده مسئول