چکیده: (1726 مشاهده)
مقدمه: هر سال به علت فشارهای اقتصادی و اجتماعی، والدین شمار زیادی از کودکان را در جامعه رها میکنند که رایجترین شکل مراقبت از این کودکان در سراسر جهان مراقبت و زندگی در خانههای شبانهروزی است.هدف پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته دختران نوجوان از زندگی در مراکز شبه خانواده بوده است.
روش: روش مطالعه حاضر از نوع پدیدارشناسی توصیفی بود. بر اساس روش نمونهگیری متمرکز بر ملاک و نیز معیار اشباع نظری داده ها ۲۶ نفر از دختران نوجوان که تجربه زندگی در مراکز شبه خانواده مناطق یک و دو در شهر رشت را در سال ۱۳۹۹ داشتند در این مطالعه شرکت داشتهاند. برای گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته و برای تحلیل اطلاعات از روش هفت مرحلهای کلایزی استفاده شده است.
یافتهها: تحلیل اطلاعات به دست آمده از مصاحبهها هشت مضمون اصلی را آشکار کرد : عواطف منفی، توانمندی روانی، دیدگاه نسبت به زندگی، فقدان مهارت مقابلهای، مشغلههای ذهنی، نیازها، اضطراب اجتماعی و جهتگیری به سمت آینده موفق.
بحث: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دختران نوجوان ساکن در خانهها، علاوه بر اینکه دارای توانمندی روانی و جهتگیری به سمت آینده موفق بودند با چالشها و مسایلی از قبیل رهاشدگی، خلق افسرده، مشکلات و آسیبهای رفتاری، ترخیص و مشکلات آن، مشکلات زندگی گروهی، نگرانی از آینده، انگ اجتماعی و کمبودهایی چون فقدان خانواده و کمبودهای عاطفی مواجه بودهاند.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
کیفیت زندگی دریافت: 1400/8/3 | پذیرش: 1401/7/4 | انتشار: 1402/5/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول