چکیده: (2595 مشاهده)
مقدمه: پدیده شکاف نسلی میان والدین و فرزندان، بهمنزله نسل دیروز و نسل امروز در دهههای اخیر، به یکی از مسائل اساسی در حوزه آسیبشناسی خانواده تبدیل شده است. به عبارتی، دگرگونی و تغییر در ساختار روابط بین والدین و فرزندان، در خانوادههای امروزی به چشم میخورد. ازآنجاییکه خانواده بهعنوان نخستین کانون زندگی مشترک و جامعهپذیری فرزندان، همانگونه که میتواند در کنترل انحرافات اجتماعی نقش مؤثری داشته باشد، در صورت نابسامانی و بحرانیبودن روابط بین اعضاء، در بروز بسیاری از آسیبهای اجتماعی نیز تأثیرگذار خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه شکاف نسلی با آسیبهای اجتماعی در نوجوانان شهر صورت پذیرفت.
روش: این پژوهش از نوع پژوهش توصیفی تحلیلی و ازلحاظ روش، کمی و از نوع پیمایش و با در نظر گرفتن معیار زمان، مقطعی است. جامعه آماری شامل خانوادههای دارای فرزند 10 تا 19 ساله شهر تهران است که با نـمونهگیری بهصورت خوشهای چندمرحلهای در بازه زمانی نهماهه (خرداد تا اسفند 1399) بهتناسب خانوادههای ساکن در مناطق دو، نه و شانزده با بهرهبرداری از فرمول کوکران، تعداد 374 نفر انتخاب شدند. ابزار، پرسشنامه محققساخته بود که برای تعیین روایی پرسشنامه از روش اعتبار صوری، برای محاسبه پایایی از روش آلفای کرونباخ و برای تحلیل دادهها از نرمافزارهای SPSS و لیزرل استفاده شده است.
یافتهها: شکاف نسلی با بروز آسیبهای اجتماعی در بین نوجوانان شهر تهران ارتباط معنادار و مستقیمی دارد. همچنین، شکاف نسلی با بروز آسیبهای پرخاشگری، سرقت، ترک تحصیل، خودکشی، مصرف مواد و فرار از منزل نیز ارتباط معنادار و مستقیمی دارد.
بحث: آسیبها و مسائل اجتماعی محصول فرایند مختلشده جامعهپذیری و بازتولید آن در خانوادهها و جامعه است. عدم مدیریت شکاف بین نسلها از یکسو زنگ خطری است برای فروپاشی نظام خانواده که در آئین اسلام و فرهنگ ایرانیان از جایگاه خاصی برخوردار است. از سویی دیگر این شکاف همراه با بروز آسیبهای اجتماعی، یکی از موانع اصلی توسعه اجتماعی کشور خواهد بود.
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
خانواده دریافت: 1400/5/10 | پذیرش: 1401/3/17 | انتشار: 1401/5/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول