چکیده: (1879 مشاهده)
مقدمه: با توجه به اهمیت برقراری روابط سازنده در میان خانواده ها؛ پژوهش حاضر به مطالعه و تبیین فهم و تجربه گفتگو در میان زوجین در خانواده های شهر یزد پرداخته است.
روش: در این پژوهش از رویکرد کیفی و روش نظریه زمین های و همچنین نمونه گیری نظری و هدفمند استفاده شد و 31 نفر از زوجین خانواده های متعارف شهر یزد انتخاب شدند و با آنها مصاحبه عمیق صورت پذیرفت.
یافتهها: اطلاعات گردآوری شده با استفاده از کدگذاری باز، محوری و گزینشی در قالب 168 مقوله فرعی و 17 مقوله اصلی دستهبندی شد و در قالب یک مقوله هسته ای با عنوان «پروبلماتیک گفتگو- تک گویی در خانواده ها» ارائه گردید. در این میان محدودیت های ساختاری، عاملیت محور و ارتباطات تحریف شده باعث میشود گفتگو به تجربهای غامض در میان خانواده ها تبدیل شود. نیاز انسان به گفتگو، موضوعات گفتگوناپذیر و عدم شناخت گفتگو به مثابه اوقات فراغت و همچنین ناهمسانیهای گفتگویی در میان خانوادهها این وضعیت مسئلهمند را تقویت می نمود. همین موضوع به استراتژی های مثبت و منفی در راستای کنشهای گفتگو محور و زوال عاملیت منجر شد و آسیب های روانی و ارتباطی و ارتقا روابط خانوادگی و سلامت جامعه را به دنبال داشت که در قالب مدل پارادایمی ارائه گردید.
بحث: نتایج این پژوهش نشان داد گفتگو در میان خانوادهها در قالب دوگانه گفتگو- تک گویی تجربهای غامض و مسئلهمند میباشد و با توجه به اهمیت آن در بهبود وضعیت خانواده و جامعه و نیازمندی اعضای خانواده به گفتگو، گفتمان سازی و آگاهی بخشی در این زمینه بسیار ضروری میباشد.
شمارهی مقاله: 4
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
خانواده دریافت: 1400/3/11 | پذیرش: 1400/7/28 | انتشار: 1401/2/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول