Alikarami K, Maleki A, Abdollahyan H, Rezaei M. (2021). Phenomenology of the lived Experiences of Lonely aged Women from Abandonment and Rejection. refahj. 21(80), 245-274. URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-3665-fa.html
علی کرمی کریم، ملکی امیر، عبداللهیان حمید، رضائی مهدی. پدیدارشناسی تجارب زیستهی زنان سالمند تنها از رهاشدگی و طرد رفاه اجتماعی 1400; 21 (80) :274-245
مقدمه: تغییرات ساختار جمعیتی و خانوادگی کشور، سبب افزایش آمار سالمندان و ظهور قشر جدیدی از زنان سالمند تنها شده است. درک و شناخت وضعیت این گروه از زنان نه از دریچه ناظر بیرونی، بلکه از دریچه خود آنان اهمیت بسیاری در موفقیت برنامههای سالمندی و سیاستگذاری اجتماعی برای این قشر دارد. اینکه این گروه سالهای پایانی عمر خود را با چه تجربهای پشت سر میگذارند و چه فهم و تفسیری از روابط خود با دیگران دارند، سؤال اصلی این پژوهش است.
روش: در این پژوهش از رویکرد پدیدارشناسی اسمیت، فلاورز و لارکین برای فهم تجربه زیسته زنان سالمند تنها استفاده شده است. میدان مطالعه، شهر بوکان در استان آذربایجان غربی بود و جامعه موردمطالعه، کلیه زنان تنهای 60 سال به بالای ساکن این شهر بودند. تعداد 10 نفر با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته موردمطالعه قرار گرفتند. مصاحبهها با استفاده از تحلیل تماتیک و با بهرهگیری از نرمافزار تحلیل دادههای کیفی (MAXQDA12) تحلیل شد.
یافتهها: از مجموع مصاحبهها، 12 مفهوم اولیه استخراج و به شیوه انتزاعی در 5 مقوله دستهبندی شدند که شامل «احساس رهاشدگی»، «احساس طردشدگی»، «احساس تنهابودگی»، «نگرانی از ذلیلی و سرباری» و «نگرانی از مردن در تنهایی» بود.
بحث: این تحقیق نشان داد هرچند که زندگی تنهایی و مستقل زنان سالمند، با هنجارهای بومی ناسازگار است، ولی تغییرات ساختاری و ارزشی خانواده منجر به حاشیهای شدن و گسترش این قشر از زنان شده است که در ضمن مسائل و مشکلات آن، واجد مزایای حمایتی محلهای است.