طرح مسأله: با توجه به آثار و عواقب بسیاری که برای خشونت خانوادگی شناخته شده، این پژوهش به شناسایی آسیب‌شناسی روانی و مشکلات شخصی ـ ارتباطی زنان قربانی خشونت پرداخته است. روش: این مطالعه از نوع مطالعات زمینه‌یابی بود که با روش مقطعی انجام شد. تعداد 230 زن متأهل از مناطق 2 و 5 و 12 و 18 شهر تهران در مطالعه شرکت نمودند و داده‌های پژوهش با استفاده از مقیاس تاکتیک‌های تعارضی و فهرست علائم تجدید نظر شده 90 آیتمی جمع‌آوری شد. یافته‌ها: قربانیان عمدتاً در خرده مقیاس‌های مربوط به نشانگان خشم، نشانگان شخصت مرزی، سابقه بزهکاری، تعارض، نشانگان افسردگی، سابقه خشونت جنسی، اسنادهای منفی، تعهد ارتباطی، آشفتگی ارتباطی، یکپارچگی ارتباطی، یکپارچگی اجتماعی و بالاخره سوء مصرف مواد از خرده مقیاس‌های پرسش‌نامه مشکلات شخصی ـ ارتباطی بر اساس خرده مقیاس‌های فهرست علائم تجدید نظر شده 90 آیتمی به‌طور معناداری در علائم جسمانی کردن، حساسیت بین فردی، افسردگی، افکار پارانوئیدی و بالاخره شاخص کل علائم مثبت با گروه غیرقربانی تفاوت داشتند. نتایج: خشونت خانوادگی با آسیب‌های روانی و مشکلات شخصی و ارتباطی عمده در زنان قربانی خشونت همراه است؛ برخی از این مختصات را می‌توان زمینه ساز مورد خشونت واقع شدن و برخی را پیامد آن تلقی نمود.