دوره ۱۶، شماره ۶۲ - ( ۷-۱۳۹۵ )                   جلد ۱۶ شماره ۶۲ صفحات ۱۰۲-۵۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shiani M, Rashidian A, Mohammadi A. (2016). Status and Barriers to Implementation of Family Physician Program in Iran Health System. refahj. 16(62), 59-102.
URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-2678-fa.html
شیانی ملیحه، رشیدیان آرش، محمدی آذر محمدی. جایگاه و موانع اجرایی طرح پزشک خانواده در نظام سلامت ایران رفاه اجتماعی ۱۳۹۵; ۱۶ (۶۲) :۱۰۲-۵۹

URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-۱-۲۶۷۸-fa.html


چکیده:   (۸۵۱۴ مشاهده)

مقدمه: طرح پزشک خانواده به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سیاست‌گذاریهایی است که در دهه اخیر در عرصه نظام سلامت مطرح شده، ازاین‌رو اهمیت و ضرورت مطالعه آن دقیقاً از اهمیت و جایگاه سلامتی در توسعه و رفاه جامعه نشأت می‌گیرد. بدین‌جهت، هدف پژوهش حاضر، مطالعه جایگاه و روند اجرایی برنامه پزشک خانواده در نظام سلامت ایران است، اینکه از چه پیشینه تاریخی، قانونی و اجرایی برخوردار است؟ و در زمینه اجرا با چه چالشها و موانعی مواجه بوده است؟

روش: پژوهش حاضر در قلمرو پژوهش کیفی است که در آن نمونه‌گیری مبتنی بر هدف است و برای جمع‌آوری داده‌ها از تحلیل اسنادی و مصاحبه استفاده شده است. تحلیل داده‌های حاصل از مصاحبه نیز از طریق تحلیل مضمون بر اساس کدگذاری صورت گرفت.

یافته‌ها: هم‌زمان با دستیابی به پیشینه تاریخی، مبانی قانونی و روند اجرایی برنامه پزشک خانواده، موانع اجرایی برنامه از نظر بستر و زمینه‌های آن تحت عنوان 4 مقوله اصلی شناسایی شد: «قائم به فرد بودن برنامه‌ها و تأثیر تغییرات مدیریت و دولت بر برنامه ملی»، «چالش ناشی از نحوه حمایت دولت دهم از پزشک خانواده»، «چالشهای فرهنگی»، «قانون‌گریزی، عدم اراده و تعهد سیاسی مسئولین ارشد کشوری».

نتیجه‌گیری: پزشک خانواده که از سال 1381 به‌تدریج در نظام سلامت مطرح شد، می‌بایست برحسب قوانین موجود، چون برنامه‌های 5 ساله توسعه چهارم و پنجم تاکنون در سرتاسر ایران اجرایی می‌شد، ولی آنچه در عمل به وقوع پیوست، محدود شدن اجرای آن به روستاها و دو استان فارس و مازندران آن‌هم به سبک و سیاقی متفاوت از خود برنامه پزشک خانواده است که در این راستا مطالعه موانع اجرایی آن نمایان ساخت که بسیاری از زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که لازمه اجرای برنامه بودند، مهیا نبوده، زمینه‌هایی که نقش کلیدی در موفقیت و شکست هر برنامه‌ای داشته و در عرصه سیاست‌گذاری ضرورتاً باید بدانها توجه شود

متن کامل [PDF 490 kb]   (۱۰۱۸۷ دریافت)    
نوع مطالعه: اصیل | موضوع مقاله: رفاه اجتماعی
دریافت: 1395/11/11 | پذیرش: 1395/11/11 | انتشار: 1395/11/11

فهرست منابع
۱. امیدی، ر. (۱۳۹۱). تحلیل برنامه‌های عمران و توسعة ایران از منظر مؤلفه‌های برنامه‌ریزی اجتماعی. برنامه‌ریزی و بودجه، ۴، ۱۱۴-۹۷.
۲. ایری، م. (۱۳۹۰). بررسی چالشها در طراحی و اجرای برنامة پزشک خانواده در شهرها (پایان‌نامه کارشناسی ارشد منتشرنشده). دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران.
۳. جمشید بیگی، ع. و همکاران (۱۳۸۶). گزارش عملکرد اجرایی برنامة پزشک خانواده و بیمه روستایی در سال ۱۳۸۵ و شش ماهة اول ۱۳۸۶. تهران: آرویج.
۴. جنتی، ع. و همکاران (۱۳۸۸). ارزیابی نقاط قوت و ضعف طرح پزشک خانواده. فصلنامة دانش و تندرستی، ۴(۴)، ۴۳-۳۸.
۵. حسن‌زاده، ع. و همکاران (۱۳۸۷). طراحی نظام ارجاع و پزشک خانواده. تهران: مؤسسه فرهنگی هنری آهنگ آتیه.
۶. دهقانی شورکی، ص. ع. (۱۳۸۹). رابطه مستندسازی فعالیتهای بیمة روستایی با طرح پزشک خانواده در استان یزد (پایان‌نامة کارشناسی ارشد منتشرنشده). دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران.
۷. دماری، ب.، وثوق مقدم، ع.، رستمی گوران، ن. و کبیر، م. ج. (۱۳۹۵). ارزیابی برنامه پزشک خانواده شهری و نظام ارجاع در استانهای فارس و مازندران: پیشینه، دستاوردها، چالشها و راه حلها. مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، ۱۴(۲)، ۳۸-۱۷.
۸. رهبری، م. و همکاران (۱۳۹۰). نگاهی بر نحوة تربیت نیروی انسانی مورد نیاز برای استقرار نظام ارجاع با محوریت پزشک خانواده. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.
۹. شریعتی، م. و همکاران، پزشک خانواده در نقشه نظام سلامت ۱۴۰۴ جمهوری اسلامی ایران. تهران: موسسه ملی تحقیقات سلامت جمهوری اسلامی ایران.
۱۰. اداره کل تدوین و تنقیح قوانین و مقررات (۱۳۸۳). مجموعه قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. معاونت پژوهش ، تدوین و تنقیح قوانین و مقررات.
۱۱. کبیر، م. ج. و همکاران (۱۳۹۲)‌. گزارش بازدید از نحوه اجرای برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در مناطق شهری استان فارس و مازندران. تهران: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
۱۲. مشیری، اسماعیل و همکاران (۱۳۹۱). مصلحت اندیشی و تقارن در شکل‌گیری برنامه پزشک خانواده و بیمة همگانی سلامت روستاییان در ایران. مجلة حکیم، ۴، ۲۹۹-۲۸۸.
۱۳. شیانی، ملیحه و همکاران (۱۳۹۵)، مطالعه چالشهای اجرای پزشک خانواده در نظام سلامت ایران، مجله حکیم. ۲۷۴-۲۶۴.
۱۴. شیانی، ملیحه و همکاران (۱۳۹۵)، مطالعه چالشهای اجرای پزشک خانواده در نظام سلامت ایران، مجله حکیم. ۲۷۴-۲۶۴.
۱۵. مفتون، ف. و همکاران (۱۳۸۹). رضایت‌مندی بیمه‌شدگان روستایی تحت پوشش سازمان بیمة خدمات درمانی و ارائه‌دهندگان خدمات در طرح نظام ارجاع و پزشک خانواده. تهران:‌ سازمان بیمة خدمات درمانی.
۱۶. منظم، ک. و همکاران (۱۳۹۱). نگاهی بر قانون‌گذاری بخش سلامت در هشت دوره مجلس شورای اسلامی. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.
۱۷. نائلی، ج. و مقیمی، د. (۱۳۸۶). سند سیاست ارتقاء مراقبتهای اولیه سلامت.‌ تهران: دبیرخانه شورای سیاست‌گذاری و اصلاح نظام سلامت.

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه رفاه اجتماعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Social Welfare Quarterly

Designed & Developed by : Yektaweb