طرح مسئله: مقاله حاضر برمبنای پژوهشی تدوین یافته است که در سال ١٣٨٣ با عنوان » مکانیسمهای ارتقای مشارکت زنان در ابعاد اقتصادی و سیاسی « انجام گرفت و در آن متغیر » تحصیلات« ، ب هعنوان عمد هترین عامل زمین هساز مشارکت سیاسی و اقتصادی زنان، و تأثیر افزایش سطح تحصیلات بر مشارکت زنان در ارتباط با متغیر قوانین موجود تحلیل و تبیین گردید. روش: پژوهش با استفاده از روشهای اسنادی و پیمایشی انجام گرفت. برای جم عآوری اطلاعات، از تکنیک پرسشنامه، که پی شآزمایی شده بود، استفاده شد. یافت هها: تأثیر متغیر تحصیلات بر مشارکت سیاسی زنان، به دلیل ضعف یا نقص قوانین موجود، همواره قابل تأیید نیست، و م یتواند وجهی سلبی به خود بگیرد و از مشارکت مورد انتظار آنان بکاهد. نتایج: اکثر زنان تحصیلکرده، به رغم گرایش به اشتغال و مشارکت اقتصادی، به دلیل آگاهی از نقص قوانین، تمایل کمتری به مشارکت سیاسی دارند. بنابراین، تلاش برای اصلاح قوانین حاکم بر شئونات زنان جامعه پیش شرط اساسی برای ارتقای مشارکت آنان است