طرح مسأله: بازنگری دوره‌ای آمارگیری‌های مستمر به‌منظور اصلاح یا بهبود آن‌ها امری ضروری و اجتناب ناپذیر است اما معمولاً با اعمال تغییر در تعاریف، پرسشنامه یا روش‌ آمارگیری، مقایسه‌پذیری سری‌های زمانی اطلاعات از بین می‌رود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه‌پذیر نمودن میزان بیکاری حاصل از طرح قدیم آمارگیری از ویژگی‌های اشتغال و بیکاری خانوار و طرح جدید آمارگیری از نیروی کار به بازسازی این نرخ‌ها بر اساس تعاریف یکسان می‌پردازد. روش: مطالعه با استفاده از داده‌های دو طرح مزبور به کمک برنامه‌نویسی با نرم‌افزار SAS انجام شده است. یافته‌ها: طرح قدیم در مقایسه با طرح جدید میزان بیکاری را بیش برآورد قابل توجهی که عمدتاً ناشی از کم توجهی به ضابطه‌ «جستجوی کار» در اجرا و استخراج نتایج طرح و همین‌طور کم شماری شاغلان با ساعت کار 16 و کم‌تر و شاغلان خود اشتغال بخش کشاورزی بوده است. مقایسه میزان بازسازی شده سال‌های 1381 تا 1385 نیز حاکی از افزایش قابل توجه میزان بیکاری در دو سال آخر می‌باشد. نتایج: میزان بیکاری حاصل از دو طرح قدیم و جدید مستقیماً قابل مقایسه نیستند و تنها پس از بازسازی این نرخ‌ها بر اساس تعاریف یکسان، انجام هر گونه مقایسه امکان‌پذیر می‌گردد.