مقدمه: نوع‌دوستی یا دیگرخواهی از نیروهای توسعۀ اخلاقی و بقا و رفاه انسان است که در دهه‌های اخیر محل‌توجه روان‌شناسان اجتماعی و جامعه‌شناسان قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی نوع‌دوستی و عوامل اجتماعی مرتبط با آن، در میان معلمان شهرهای یزد و نورآباد انجام شد.

روش: روش این پژوهش، پیمایش و ابزار گردآوری دادهها، پرسش‌نامه است. جامعۀ آماری تحقیق شامل معلمان شهرهای یزد و نورآباد است که تعداد ۳۵۰ نفر از آنان به‌عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شد.

یافته‌ها: میزان نوع‌دوستی معلمان در هر دو شهر محل‌مطالعه بهشکل معنی‌داری بیشتر از حد متوسط است. بررسی فرضیه‌ها نشان داد متغیرهای سن، سرمایۀ اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، پایبندی دینی و محل خدمت، رابطۀ معنی‌داری با نوع‌دوستی دارد. نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای سرمایۀ اجتماعی، سن، محل خدمت و دینداری مهم‌ترین تبیین‌کننده‌های نوع‌دوستی است.

بحث: نوع‌دوستی به‌عنوان جهت‌گیری و کنشی در فضای جوامع معاصر با روابط و زمینۀ اجتماعی در ارتباط است. باورها و تعاملات فرد ازطریق گشودن جهانی انسانی و اخلاقی پیش روی کنشگران اجتماعی، زمینۀ توسعۀ چنین جهت‌گیری‌هایی را تقویت می‌کند. عوامل فرهنگی و تعاملی افراد را برای درنظرگرفتن رفاه و نیازهای یکدیگر برمی‌انگیزد.