مقدمه: به‌زیستن مفهومی کلیدی در رفاه و سیاست اجتماعی است که در چند دهۀ اخیر، به‌دلایل نظری و سیاستی، هم در مجامع دانشگاهی و هم در عرصۀ سیاست گذاری، اهمیت درخور توجهی یافته است. بااین‌حال، هنوز تعریف مشخص و جامعی از این مفهوم وجود ندارد. رسیدن به تعریفی مشخص از به‌زیستن، گامی ضروری برای ساختن چارچوبی مفهومی و سنجش آن است.

  مرور انتقادی: مقالۀ مروری پیش رو با تحلیل و نقد تحقیقات قبلی دربارۀ تعاریف و مفاهیم به‌زیستن از دیدگاه های مختلف عینی گرا و ذهنی گرا و همچنین رویکردهای لذت‌گرایی و سعادت‌خواهی انجام شد و بر همین اساس، جمع‌بندی روشنی از تعاریف مختلف و ابعاد آن ارائه شده است. بررسی پیشینۀ مفهومی و نظری به‌زیستن نشان داد که هم در نظریۀ اجتماعی و هم در گفتمان عامه، هنوز توافق و اجماعی بر سر تعریف نظری و عملیاتی آن وجود ندارد؛ به‌بیان دیگر، به‌زیستن مفهومی پیچیده و چندبعدی و بین ‎ رشته ‎ ای است. این موضوع به افزایش مفاهیم و تعاریف در اشاره به این مفهوم منجر شده است که این تعاریف، اغلب هم‌پوشی و تناقض معنایی با هم دارند.