مقدمه:
روش:
یافتهها:
بحث:
از بین انواع سرمایهها، سرمایۀ اجتماعی بیشترین نقش را در تبیین شادکامی دانشجویان داشت و در میان ابعاد سهگانۀ سرمایۀ اجتماعی، بُعد انسجام اجتماعی در قیاس با ابعاد دیگر آن تأثیر بیشتری بر شادکامی دانشجویان دارد. همچنین تأثیر سرمایۀ فرهنگی بر شادکامی بیشتر از سرمایۀ اقتصادی بود و سرمایۀ اقتصادی کمترین تأثیر را در تبیین واریانس شادکامی داشت. درمجموع، میتوان گفت برای افزایش شادکامی دانشجویان، مؤلفههای سرمایۀ اجتماعی و فرهنگی، مهمتر از مؤلفههای سرمایۀ اقتصادی قلمداد میشود. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که: ۱. میانگین شادکامی دانشجویان دانشگاه تبریز در سطح متوسط به بالا قرار دارد؛ ۲. بین ابعاد سرمایۀ اجتماعی و سرمایۀ فرهنگی و سرمایۀ اقتصادی با شادکامی دانشجویان همبستگی معنیدار و مستقیم وجود دارد؛ ۳. براساس نتایج رگرسیون، متغیرهای مستقل وارد شده به مدل رگرسیونی (سرمایۀ اقتصادی، انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، سرمایۀ فرهنگی) ۳۹ درصد از واریانس متغیر شادکامی دانشجویان را تبیین کرد. در تحقیق پیمایشی حاضر از بین تمام دانشجویان دانشگاه تبریز (۲۴ هزار نفر) در تمامی مقاطع تحصیلی (۱۳۸۹-۱۳۹۰)۳۷۸ نفر (با فرمول کوکران) به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شدند. جهت سنجش شادی دانشجویان از پرسشنامۀ ۲۹سؤالی آکسفورد استفاده شد و همبستگی آن با انواع سرمایه بررسی شد. امروزه شادمانی به یکی از شاخصهای توسعۀ جوامع تبدیل شده است. وقتی شادی در ارتباط با دانشجویان بهعنوان قشر پر جنبوجوش جامعه مطرح میشود، اهمیت آن دوچندان میشود. در پژوهش حاضر، میزان شادکامی دانشجویان دانشگاه تبریز و برخی از عوامل مؤثر بر آن بررسی شده است.بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |