مقدمه: این مطالعه به شناسایی فرایند تابآوری نوجوانان و جوانان محلۀ دروازهغار تهران، از طریق تحلیل تجارب زیستۀ آنان پرداخته است . روش: این مطالعه کیفی بوده و به روش مطالعۀ پایهای با رویکرد استراوس و کوربین ۱۹۹۸-۱۹۹۰ انجام شده است . محیط مطالعه، محلۀ دروازهغار شهر تهران در سال ۱۳۹۰ بود . برای جمعآوری اطلاعات، از مصاحبۀ عمیق و بحث گروهی متمرکز استفاده شد . درمجموع، چهارده مصاحبه با دوازده نفر انجام شد . بحث گروهی متمرکز نیز با حضور هفت نفر برگزار شد . یافتهها: یافتههای تحقیق نشان داد که پنج عنصر اصلی، فرایند تابآوری نوجوانان و جوانان را شرح میدهد: 1ـ تلاش هدفمند و امید به آینده بهمنظور کسب هویت؛ ۲ـ بهکارگیری استراتژیهای حفظ خود، برای غلبه بر؛ ۳ـ عوامل فرهنگی و جامعۀ انگ زننده، توسعهنیافتگی، محیط پرخطر و موضوعهای نگران کنندۀ آن؛ ۴ـ کسب هویت؛ ۵ـ تجربۀ عوامل تسهیل کننده و مداخلهگر . مهمترین عاملی که سایر عناصر حول محور آن، معنا و مفهوم مییابد و نظریۀ برآمده از مطالعه را شکل میدهد، کسب هویت است . نتیجهگیری: از نتایج مطالعه برمیآید که تأیید شدن و رسیدن به معنای زندگی و کسب موفقیت، عمدهترین مقولههایی هستند که در جریان فرایند تابآوری نوجوانان و جوانان محلۀ دروازهغار شکل میگیرند. این فرایند از آموزشهای دوران کودکی آغاز میشود و با تلاش آنان برای غلبه بر موانع و کسب هویت تداوم مییابد .
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |