دوره 23، شماره 88 - ( 2-1402 )                   جلد 23 شماره 88 صفحات 377-341 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


چکیده:   (919 مشاهده)
مقدمه: رفاه ذهنی مؤلفه­ی ذهنی کیفیت زندگی است. افرادی که رفاه ذهنی بالاتری دارند، انتظار می­رود نسبت به محیط پیرامون و به ویژه، مکان سکونت خود حس خوب و مثبتی داشته باشند، بررسی رابطه­ی بین رفاه ذهنی و وفاداری به مکان به ویژه برای نواحی روستایی ایران که بخش عمده­ای از جمعیت خود را از دست داده­اند، حائز اهمیت بسیاری است.
روش: پژوهش حاضر در زمره­ی تحقیقات کاربردی با رویکرد توصیفی- تحلیل است. داده­های مورد نیاز تحقیق عمدتاً از طریق تکمیل پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه­ی آماری این تحقیق به لحاظ مکانی، نقاط روستایی دارای حداقل 100 نفر جمعیت واقع در دهستان دشت ارژن، و واحد تحلیل، ساکنان 18 ساله و بزرگتر می­باشد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری T تک­نمونه­ای، تحلیل واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب اتا و نرم­افزار SPSS استفاده شده است.
یافته­ها: سطح وفاداری به مکان و رفاه ذهنی بالاتر از سطح متوسط است؛ بین روستاهای مورد مطالعه از نظر سطح رفاه ذهنی و وفاداری به مکان تفاوت معناداری وجود ندارد؛ در سطح اطمینان 95 درصد، بین رفاه ذهنی و وفاداری به مکان رابطه­ی مثبت و معناداری وجود دارد. بین رفاه ذهنی و متغیرهای وضعیت تأهل، سابقه­ی مهاجرت خویشاوندان، سن و مدت اقامت در روستا رابطه­ی معناداری وجود دارد. رابطه­ی بین وفاداری به مکان و متغیرهای وضعیت تأهل، سابقه­ی مهاجرت خویشاوندان، سن و مدت اقامت در روستا نیز معنادار می­باشد.
بحث: رفاه ذهنی در کنار رفاه عینی و برخی عوامل دیگر می­تواند تبیین کننده­ی وفاداری افراد و خانوارها به سکونتگاه­هایشان باشد. نتایج به دست آمده می­تواند برای سیاستگذاران و برنامه­ریزان روستایی در جهت اتخاذ تدابیر مناسب جهت توسعه­ی پایدار جوامع روستایی کشور قابل استفاده باشد.
 
متن کامل [PDF 711 kb]   (574 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (546 مشاهده)  
نوع مطالعه: اصیل | موضوع مقاله: رفاه اجتماعی
دریافت: 1401/3/17 | پذیرش: 1401/12/20 | انتشار: 1402/2/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.