دوره 23، شماره 88 - ( 2-1402 )                   جلد 23 شماره 88 صفحات 196-157 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

fazelipour M, navah A, moltafet H, Saadabadi A A. (2023). Develop a paradigm model for applying the social entrepreneurship approach in the field of employment of people with physical disabilities. refahj. 23(88), 157-196. doi:10.32598/refahj.23.88.4084.1
URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-4027-fa.html
فاضلی پور سیده منا، نواح عبدالرضا، ملتفت حسین، سعدآبادی علی اصغر. تدوین مدل پارادایمی کاربست رویکرد کارآفرینی اجتماعی در حوزه اشتغال افراد دارای ناتوانی جسمی رفاه اجتماعی 1402; 23 (88) :196-157 10.32598/refahj.23.88.4084.1

URL: http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-4027-fa.html


چکیده:   (882 مشاهده)
مقدمه: امروزه مسئله اشتغال افراد دارای ناتوانی جسمی به عنوان یکی از نیازهای اساسی این قشر، در بستر دانش کارآفرینی ­اجتماعی مورد کندوکاو قرار می­گیرد. هدف پژوهش حاضر تدوین مدل پاردایمی کاربست رویکرد کارآفرینی اجتماعی در حوزه اشتغال افراد دارای  ناتوانی جسمی استان خوزستان است.
روش: روش پژوهش کیفی و برمبنای رهیافت نظریه داده­ بنیاد می­باشد. داده­ها با استفاده از مصاحبه­های نیمهساختاریافته با 12 نفر از متخصصان و صاحبنظران کسب و کارهای اجتماعی گردآوری  و در مرحله تحلیل داده­ها 15 مقوله اصلی حول مقوله هسته «تمایزانگاری و عدم توسعه کارآفرینی­ اجتماعی» در مرحله کدگذاری گزینشی و بر اساس مقوله­های اصلی پژوهش استخراج شده­اند.
یافته ها: در مدل پارادایمی پژوهش مشارکت افراد دارای   ناتوانی به عنوان کارآفرین ­اجتماعی، بالا بودن انگیزه کار در میان افراد دارای  ناتوانی و لزوم بازنگری دنیای این افراد به عنوان شرایط علّی سبب­ساز کارآفرینی­ اجتماعی؛ آموزش پذیری افراد دارای  ناتوانی و وجود ایده کارآفرینی­ اجتماعی متناسب با توانمندی این افراد نیز به عنوان شرایط زمینه­ای کارآفرینی­ اجتماعی معلولین مفهوم­بندی شده­اند. مقوله­هایی از قبیل تفاوت­گذاری، نگاه ابزاری به اشتغال افراد دارای معلولیت، عدم تناسب تخصص و مسئولیت در انتصابات مدیریتی، عدم آماده­ سازی شغلی، ضعف حمایت­های قانونی، نهادی و مالی به عنوان محدودیت­ها و شرایط دخیل در توسعه کارآفرینی­ اجتماعی هستند. مناسب سازی محیط کار، تصویرسازی ذهنی، برنامه­ریزی و سیاست­گذاری تحت عنوان مقولات اصلی کنش- تعامل (استراتژی­ها) در راستای توسعه کارآفرینی­ اجتماعی به عنوان زمینه­ای برای اشتغال افراد دارای معلولیت، در مدل پارادایمی  پژوهش قرار گرفتهاند.
بحث: کارآفرینی­ اجتماعی فرایندی است که در مرحله اول با شناخت و تعریف  ناتوانی به عنوان ضعف جسمی، سطح توانایی­های فردی، مهارت­ها و ارتباطات افراد دارای  ناتوانی را مورد توجه قرارداده و در مرحله دوم با مطالعه و درک نیازمندی­های جامعه به راه اندازی کسب و کار مبتنی بر ایده­پروری، نوآوری و خلاقیت برای این قشر و گاهاً توسط خود آن­ها منجر شود. پیامد نهایی کارآفرینی اجتماعی ورود، مشارکت و ایفای نقش افراد دارای  ناتوانی در چرخه توسعه پایدار است. 
 
 

متن کامل [PDF 732 kb]   (443 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (358 مشاهده)  
نوع مطالعه: اصیل | موضوع مقاله: اشتغال
دریافت: 1400/10/23 | پذیرش: 1401/5/1 | انتشار: 1402/2/19

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه رفاه اجتماعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Social Welfare Quarterly

Designed & Developed by : Yektaweb