دوره 21، شماره 82 - ( 8-1400 )
جلد 21 شماره 82 صفحات 377-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (2541 مشاهده)
مقدمه: سرمایۀ اجتماعی سازه یا مفهومی پیچیده و چند بعدی است و به پدیده‌ای دلالت دارد که منبع اصلیِ زایش آن، حوزۀ تعاملات اجتماعی است. سرمایۀ اجتماعی را می‌توان به‌عنوان منبعی در نظر گرفت که در نتیجۀ روابط اجتماعی در گذشته ایجاد شده و در زمان حال، کنش جمعی را تسهیل می‌کند.
روش: پژوهش حاضر به دنبال توصیفِ وضعیتِ سرمایۀ اجتماعی با تکیه بر چهار مؤلفۀ اصلی تشکیل‌دهندۀ آن یعنی اعتماد اجتماعی، شبکۀ روابط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و هنجارهای اجتماعی در کشور ایران در سال 1393 است.
این پژوهش از نوع مطالعات کمی - توصیفی است که از طریق پیمایش و با ابزار پرسشنامه و در قالب یک مطالعۀ مقطعی در آذر و دی‌ماه سال 1393 صورت پذیرفته است. جامعۀ آماری پژوهش شامل افراد 15 سال و بالاتر ساکن در مناطق شهری و روستایی کشور ایران است. در این پژوهش، با روش نمونه‌گیری تصادفیِ سیستماتیک و خوشه‌ای، تعداد 37 هزار و 200 نفر به‌عنوان حجم نمونه از سراسر ایران انتخاب شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که مردم ایران به افراد و گروههای نزدیک‌تر، اعتماد بیشتری دارند، در فعالیتهای جمعی آنها بیشتر مشارکت می‌کنند و در صورت لزوم، حمایت اجتماعی بیشتری از ایشان بعمل می‌آورند.
بحث: از این مطالعه می‌توان چنین نتیجه گرفت که وضعیت سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی و برون‌گروهی در ایران متفاوت است و مردم دارای سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی بیشتری هستند. با توجه به این امر، تقویت سرمایۀ اجتماعی به‌ویژه در بُعد روابط انجمنی، مشارکت اجتماعی، تقویت نهادهای مدنی و ایجاد انگیزه در کنشگران و فعالان مدنی که می‌تواند به افزایش سرمایۀ اجتماعی برون‌گروهی در جامعه منجر شود، توصیه می‌شود.
روش: پژوهش حاضر به دنبال توصیفِ وضعیتِ سرمایۀ اجتماعی با تکیه بر چهار مؤلفۀ اصلی تشکیل‌دهندۀ آن یعنی اعتماد اجتماعی، شبکۀ روابط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و هنجارهای اجتماعی در کشور ایران در سال 1393 است.
این پژوهش از نوع مطالعات کمی - توصیفی است که از طریق پیمایش و با ابزار پرسشنامه و در قالب یک مطالعۀ مقطعی در آذر و دی‌ماه سال 1393 صورت پذیرفته است. جامعۀ آماری پژوهش شامل افراد 15 سال و بالاتر ساکن در مناطق شهری و روستایی کشور ایران است. در این پژوهش، با روش نمونه‌گیری تصادفیِ سیستماتیک و خوشه‌ای، تعداد 37 هزار و 200 نفر به‌عنوان حجم نمونه از سراسر ایران انتخاب شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که مردم ایران به افراد و گروههای نزدیک‌تر، اعتماد بیشتری دارند، در فعالیتهای جمعی آنها بیشتر مشارکت می‌کنند و در صورت لزوم، حمایت اجتماعی بیشتری از ایشان بعمل می‌آورند.
بحث: از این مطالعه می‌توان چنین نتیجه گرفت که وضعیت سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی و برون‌گروهی در ایران متفاوت است و مردم دارای سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی بیشتری هستند. با توجه به این امر، تقویت سرمایۀ اجتماعی به‌ویژه در بُعد روابط انجمنی، مشارکت اجتماعی، تقویت نهادهای مدنی و ایجاد انگیزه در کنشگران و فعالان مدنی که می‌تواند به افزایش سرمایۀ اجتماعی برون‌گروهی در جامعه منجر شود، توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: اصیل |
موضوع مقاله:
سرمایه اجتماعی
دریافت: 1399/5/11 | پذیرش: 1400/2/25 | انتشار: 1400/9/2
دریافت: 1399/5/11 | پذیرش: 1400/2/25 | انتشار: 1400/9/2
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |