چکیده: (4949 مشاهده)
مقدمه:امروزه پایداری خانوادههای روستایی در دو حوزه سبک زندگی و توسعه اقتصادی-اجتماعی از اهمیت برجستهای برخوردار است و ازآنجاکه ناپایداری خانوادهها در حوزههای مذکور موجب ناپایداری جامعه در سطح کلان میشود، بنابراین لازم است با اجرای پژوهشهایی، رابطه این دو حوزه در جهت پایداری خانوادههای روستایی بررسی ش.ئ تا زمینه توجه سیاستگذاران و برنامهریزان، برای تحقق پایداری اقتصادی-اجتماعی و سبک زندگی در روستاها فراهم شود. بر همین اساس، تحقیق حاضر با تلفیقی از نظریههای اینگلهارت، وبر و بوردیو به بررسی رابطه تعاملی بین سبک زندگی پایدار و توسعه پایدار اقتصادی-اجتماعی در سطح خانوادههای روستایی میپردازد.
روش: روش تحقیق پیمایش و نمونه آماری شامل 376 نفر از سرپرستان خانوادههای روستایی شهرستان بستانآباد بود که بر اساس فرمول کوکران و با شیوههای نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، طبقهبندیشده متناسب و تصادفی ساده انتخاب و پیمایش شدند.
یافتهها: بین سبک زندگی پایدار و توسعه پایدار اقتصادی-اجتماعی در سطح خانوادههای روستایی همبستگی وجود دارد که دراینبین، سبک زندگی پایدار بیشترین همبستگی را با پایداری اقتصادی این خانوادهها داشته است. در نقطه مقابل نیز، سبک زندگی پایدار خانوادهها در بُعد اقتصادی بالاترین همبستگی را با توسعه پایدار آنها داشته است.
بحث: اگرچه ادبیات نظری موجود صرفاً بر رابطه یکسویه و علی میان سبک زندگی و توسعه پایدار تأکید دارند، اما نتایج تحقیق حاضر، افق نظری خود را فراتر نهاده و با مفروض گرفتن رابطه همبستگی بین این دو متغیر، به آزمون تجربی آن پرداخت که نتایج نیز دلالت بر آن داشت. این نتیجه، افق نظری و مطالعاتی جدیدی را حوزه مطالعاتی سبک زندگی و توسعه میگشاید.
شمارهی مقاله: 8
نوع مطالعه:
اصیل |
موضوع مقاله:
رفاه اجتماعی دریافت: 1397/5/30 | پذیرش: 1397/5/30 | انتشار: 1397/5/30