AU - rajabpour, hossein AU - momeni, farshad AU - nasiri aghdam, ali TI - Measuring Inclusive Development in Iran (1981-2016) PT - JOURNAL ARTICLE TA - Yektaweb_Journals JN - Yektaweb_Journals VO - 20 VI - 79 IP - 79 4099 - http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-3566-fa.html 4100 - http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-3566-fa.pdf SO - Yektaweb_Journals 79 AB  - مقدمه: مفهوم «توسعه فراگیر» با این هدف بسط یافته است تا تأکید ویژه‌ای بر جنبه‌های اجتماعی و سیاسی توسعه داشته باشد. در تبیین این مفهوم، مؤلفه نحوه توزیع مواهب توسعه بین بخشهای گوناگون جامعه، به‌ویژه گروههای محروم و اقلیتهای اجتماعی (مانند جوانان، زنان، اقلیتهای قومی، مذهبی و ...) در کانون توجه قرار می‌گیرد. هدف از مطالعه حاضر ارائه شاخصی برای ارزیابی فراگیر بودن توسعه در ایران در سالهای پس از انقلاب (1395-1360) است. روش: این مطالعه با استفاده از داده‌های آماری و برپایه روش ساخت شاخصهای ترکیبی، شاخص توسعه‌ای مرکب از 5 بعد و 10 مؤلفه را برای سنجش وضعیت فراگیر بودن توسعه در ایران تهیه کرده است. یافته‌ها: شاخص توسعه فراگیر طی بالغ بر سه دهه گذشته بهبود یافته، اما روند بهبود در یک دهه گذشته با شوکهای سختی روبه­رو شده و هنوز به جایگاه قبلی باز نگشته است. بحث: تحقیق حاضر می‌تواند ناپایدار و برگشت‌پذیر بودن دستاوردهای توسعه‌ در کشور را نشان دهد. این نتایج همچنین حاکی از آن است که در یک دهه گذشته واگرایی میان روند رشد اقتصادی با سایر متغیرهای توسعه‌ای افزایش یافته و رشد اقتصادی به قیمت تخریب محیط زیست، کاهش همبستگی اجتماعی و تضییع حقوق نسلهای آتی و در کل کاهش فراگیری به‌دست آمده است. به نظر می‌رسد سیاست‌گذاران باید توجه جدی‌تری به تبعات اجتماعی و زیست‌محیطی سیاستهای توسعه‌ای داشته و همچنین اشتغال‌زایی و فقرزدایی را به محورهای اصلی طراحی استراتژی‌ رشد تبدیل کنند. دست آخر اینکه بهبود حکمرانی یک عنصر ضروری برای فراگیرتر کردن توسعه در ایران کنونی است. CP - IRAN IN - Department of Planning and Economic Development, Faculty of Economics, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran, LG - eng PB - Yektaweb_Journals PG - 9 PT - orginal YR - 2021