@ARTICLE{Mousavi, author = {Noorbala, Ahmad Ali and mousavi, Mir taher and Shiani, Maliheh and Faghihzadeh, Soghrat and Zare, Hannan and Hendi, hamidreza and }, title = {The Status of Social Capital of the Iranian people}, volume = {21}, number = {82}, abstract ={مقدمه: سرمایۀ اجتماعی سازه یا مفهومی پیچیده و چند بعدی است و به پدیده‌ای دلالت دارد که منبع اصلیِ زایش آن، حوزۀ تعاملات اجتماعی است. سرمایۀ اجتماعی را می‌توان به‌عنوان منبعی در نظر گرفت که در نتیجۀ روابط اجتماعی در گذشته ایجاد شده و در زمان حال، کنش جمعی را تسهیل می‌کند. روش: پژوهش حاضر به دنبال توصیفِ وضعیتِ سرمایۀ اجتماعی با تکیه بر چهار مؤلفۀ اصلی تشکیل‌دهندۀ آن یعنی اعتماد اجتماعی، شبکۀ روابط اجتماعی، مشارکت اجتماعی و هنجارهای اجتماعی در کشور ایران در سال 1393 است. این پژوهش از نوع مطالعات کمی - توصیفی است که از طریق پیمایش و با ابزار پرسشنامه و در قالب یک مطالعۀ مقطعی در آذر و دی‌ماه سال 1393 صورت پذیرفته است. جامعۀ آماری پژوهش شامل افراد 15 سال و بالاتر ساکن در مناطق شهری و روستایی کشور ایران است. در این پژوهش، با روش نمونه‌گیری تصادفیِ سیستماتیک و خوشه‌ای، تعداد 37 هزار و 200 نفر به‌عنوان حجم نمونه از سراسر ایران انتخاب شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که مردم ایران به افراد و گروههای نزدیک‌تر، اعتماد بیشتری دارند، در فعالیتهای جمعی آنها بیشتر مشارکت می‌کنند و در صورت لزوم، حمایت اجتماعی بیشتری از ایشان بعمل می‌آورند. بحث: از این مطالعه می‌توان چنین نتیجه گرفت که وضعیت سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی و برون‌گروهی در ایران متفاوت است و مردم دارای سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی بیشتری هستند. با توجه به این امر، تقویت سرمایۀ اجتماعی به‌ویژه در بُعد روابط انجمنی، مشارکت اجتماعی، تقویت نهادهای مدنی و ایجاد انگیزه در کنشگران و فعالان مدنی که می‌تواند به افزایش سرمایۀ اجتماعی برون‌گروهی در جامعه منجر شود، توصیه می‌شود. }, URL = {http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-3696-fa.html}, eprint = {http://refahj.uswr.ac.ir/article-1-3696-fa.pdf}, journal = {Social Welfare}, doi = {}, year = {2021} }