مقدمه: پژوهش‌های پیشین اغلب، اثر آموزش مهارت‌های زندگی بر متغیرهای روان‌شناختی را بررسی کرده‌اند و به اثر این آموزش‌ها بر متغیرهای تحصیلی کمتر توجه کرده‌اند. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان کلاس سوم راهنمایی شهرستان پیرانشهر انجام شده است.

روش: این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌‌آزمون با گروه کنترل است. از بین دانش‌آموزان کلاس سوم راهنمایی شهرستان پیرانشهر در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸، ۱۴۵ نفر شامل ‌۷۷ پسر و ۶۸ دختر، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب و در دو گروه شامل ۷۴ نفر آزمایش و ۷۱ نفر کنترل جایگزین شدند. پیش و پس از آموزش، هر دو گروه به پرسش‌نامۀ «انگیزش ‌پیشرفت هرمنس» (۱۹۷۰) پاسخ دادند؛ سپس مداخلۀ آزمایشی یعنی ارائۀ آموزش مهارت‌های زندگی، به گروه‌ آزمایشی ارائه شد. معدل‌ نمرات نوبت اول و دوم دانش‌آموزان به‌عنوان شاخص پیشرفت ‌تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل هم‌پراکنش تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت‌‌ تحصیلی دانش‌آموزان تأثیر معنادار داشته (۰۱/۰P<) و تأثیر این آموزش‌ها بر دانش‌آموزان دختر و پسر یکسان است.

بحث: با توجه به نقش و اهمیت مهارت‌های زندگی، آموزش این مهارت‌ها باید به یکی از مؤلفه‌های برنامۀ‌ درسی در مدارس و در کل دوره‌های تحصیلی تبدیل شود.