۴ نتیجه برای پدیدارشناسی
روح اله رحیمی، حسین سلیمی بجستانی، کیومرث فرح بخش، محمد عسگری،
دوره ۲۰، شماره ۷۶ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی تجارب زیسته زوجهای شاغل از مسائل مالی انجام شد.
روش: این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش پدیدارشناسی تفسیری انجام شد. طی این مطالعه، پژوهشگران ۱۲ زوج شاغل دارای رضایت زناشویی را با بهره‌گیری از نمونه‌گیری گلوله برفی و ۱۲ زوج شاغل دارای تعارضات زناشویی را نیز با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب کرده و مورد مصاحبه قرار دادند. مصاحبه‌ها با استفاده از روش دیکلمن، آلن و تانر که دارای ماهیت تیمی بوده و در پدیدارشناسی تفسیری مرسوم است، مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: تحلیل تجارب مشارکت‌کنندگان، منجر به شناسایی ۲ مضمونِ اصلی تحت عناوینِ کشمکش مالی (با مضامین فرعی: ترجیح مالی، روابط نامناسب مالی، عدم تعهد مالی، ضعف در مهارتهای مالی، مدیریت منفردِ مالی و خشونت مالی) و سازواری مالی (با مضامین فرعی: عدم ترجیح مالی، روابط بهینه مالی، تعهدِ مالی، زندگی مالی مشترک و مهارتهای مالی زوج) شد.
بحث: نتایج این پژوهش نشان داد مسائل مالی در سبک زندگی زوج شاغل چیزی بیش از صحبت کردن و مشاجره پیرامون پول و بودجه است. این مطالعه ضمن مقایسه کیفی دو گروه زوجهای شاغل راضی و متعارض از نقطه نظر مسائل مالی، این نکته را نیز بر مطالعات قبلی افزود که آنچه از چالشهای مالی و منازعات مرتبط با پول مهم‌تر است، نحوه ادراک و مقابله زوج شاغل برای حل‌وفصل این معضلات و تعارضات مالی است. زوج شاغل می‌توانند با کمک شاخصه‌های اولویت‌بندی مناسب، روابط مالی مناسب، مسئولیت‌پذیری مالی، زندگی مالی تیمی و کسب مهارتهای مالی به سمت سازواری مالی در حرکت باشند.
محمد زاهدی اصل، منصور فتحی، رقیه محمدزاده،
دوره ۲۱، شماره ۸۰ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: فرایند نوسازی و جهانی‌شدن و تغییرات نظام ارزشی به‌تدریج زمینه بروز الگوهای نوین و نامتعارفی از روابط را در میان بخشی از جوانان ایرانی فراهم کرده است. در این میان یکی از افراطی‌ترین اشکال روابط پیش از ازدواج، پیدایش الگوهای هم‌خانگی است. در کشور ما، به دلیل مغایرت این موضوع با هنجارها و ارزشهای جامعه، تحقیقات اندکی صورت گرفته است. این پژوهش به دنبال فهم عمیق تجارب و چالشهای دختران با سابقه هم خانگی است.
روش: روش مطالعه حاضر از نوع پدیدارشناسی بود. بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند و نیز معیار اشباع نظری، ۱۶ نفر از دختران با تجربه هم‌خانگی ساکن شهر تهران در سال ۹۷ در این مطالعه شرکت داشته‌اند. برای گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه نیمه‌ساختارمند عمیق و برای تحلیل اطلاعات از تحلیل تماتیک استفاده شده است.
یافته: تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از مصاحبه‌ها هشت مضمون اصلی را آشکار کرد: احساس برابری جنسیتی و استقلال و آزادی عمل در عرصه تعادل جنسیتی؛ نگرش منفی به ازدواج؛ تغییر نگرش به باکرگی و نقشهای جنسیتی؛ طرد و انزوای اجتماعی؛ ترس از افشای رابطه؛ نبود احساس امنیت در رابطه؛ نگرانی از بارداری؛ پرخطر و خشونت‌آمیز بودن رفتارها.
بحث: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افراد مشارکت‌کننده در کنار احساس برابری جنسیتی و استقلال و آزادی عمل بیشتر و تغییر نگرش به نقشهای جنسیتی، با چالشهایی جدی از جمله انگ و طرد اجتماعی، کاهش سرمایه اجتماعی، احساس ناامنی، رفتارهای پرخطر (مصرف مواد و سیگار و...) و خشونت مواجه بوده‌اند.
نرگس پورطالب، سیده بهناز موسویان النجق، سمیه غنی زاده، شیرین دیلمقانی،
دوره ۲۲، شماره ۸۷ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: شادی و نشاط گامی اساسی برای تغییر جوامع و اجتماعات شهری و روستایی و تحول و تکامل درونی انسانهاست. شادی و نشاط، گمشده انسان معاصر و مطلوب مشترک همه انسانها است. انسان موجودی هدفمند و جویای نشاط (شادکامی)، خوشبختی و سعادت است و تا زمانی که به آنچه می‌خواهد دست نیابد احساس نشاط، خوشبختی و سعادت نمی‌کند. شادبودن اجتماعات انسانی یکی از عوامل مؤثر بر توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است و باعث توسعه پایدار می‌شود. تحقیق حاضر با رویکرد اجتماعی پدیدارشناختی و با هدف بررسی تجربیات روان‌شناسان از نشاط اجتماعی انجام گرفت.
روش: اطلاعات با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته از شانزده روان‌شناس دارای مدرک دکتری و با سابقه حداقل پنج سال تدریس در سطح آکادمیک گردآوری شد. برای تحلیل داده‌ها از روش پدیدارشناسی اسمیت استفاده شد.
یافته‌ها: در این تحقیق، از داده‌ها ۸ مقوله اصلی و ۴۶ مقوله فرعی استخراج شد. نتایج نشان داد که در برخی مقوله‌های فرعی نظیر تعریف نشاط اجتماعی، پیامدها، موانع و علل، بین نظر روان‌شناسان با پیشینه پژوهش تا حدودی همسویی وجود دارد؛ ولی در راهکارها نتایج متفاوتی دیده می‌شود. روان‌شناسان بر اساس دیدگاه روان‌شناسی و تجارب خود راهکارهای مختلفی برای والدین و سازمانها در سطح خرد و کلان پیشنهاد کرده‌اند. ازجمله، راهکارهای پیشنهادی آنان می‌توان به سیاسی‌نکردن نشاط اجتماعی، دقت در انتخاب مسئولان و شایسته‌سالاری، کاهش فاصله طبقات اجتماعی، سامان‌بخشیدن به وضعیت اقتصادی، داشتن نگاه علمی به مسئله نشاط اجتماعی و چند راهکار دیگر اشاره کرد.
بحث: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد، روان‌شناسان نشاط اجتماعی را به‌صورت سازه‌ای چندبعدی تعریف می‌کنند که در سه وجه هیجانی، شناختی و گرایش به عمل متعهدانه نمود می‌یابد و شامل پویایی و تحرک تک‌تک افراد جامعه، احساس امنیت و احساس تعلق به بافت است. درنهایت این‌که نتایج حاصل از این پژوهش راهگشای تحقیقات بیشتر در حوزه مداخلات مربوط به نشاط اجتماعی خواهد بود.
سیده هاجر حسینی، حسین افراسیابی،
دوره ۲۳، شماره ۹۱ - ( ۱۱-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: اگرچه تلاش برای زیبا به نظر رسیدن، یک رفتار اجتماعی تاریخی است، اما ترسیم ویژگیهای زیبایی و «بازارجویی» برای جستجو و رونق‌بخشی به بازار عملهای زیبایی، چالش جدیدی است که می‌تواند آسیبهایی برای جراحان و بیمارمشتریان در پی داشته باشد. هدف تحقیق، شناخت زوایای بازارجویی جراحیهای زیبایی براساس تجربه زیسته زنان جراحی‌شده است.
روش: یک تحقیق کیفی پدیدارشناختی از نوع استعلایی طبق مدل موستاکاس و با انتخاب هدفمند ۱۱ بیمارمشتری زن که طی ۱۲ ماه قبل از مصاحبه حداقل یک جراحی زیبایی یا جراحی و ترمیم در یک عضو از بدن خود را تجربه نموده‌اند انجام شد. داده‌ها در کلینیکهای جراحی زیبایی شهر زنجان با روش مصاحبۀ نیمه‌ساخت‌یافته تا رسیدن به اشباع نظری جمع‌آوری شد. کدگذاری داده‌ها در نرم‌افزار MAXQDA.۲۰ و اعتباریابی داده‌ها با بازبینی انعکاسی(بازتابی محقق) و بازبینی همتایان انجام شد.
یافته‌ها: بازارجویی جراحی زیبایی در ۷ مضمون اصلی و ۲۶ مضمون فرعی پدیدار شد. شرایط مؤثر بر پدیده در ۵ مضمون اصلی «اغواگری اینترنتی»، «مشاوره بازارطلب و تعیین‌کننده»، «تعبیه بازار جراحی در جامعه»، «موضع‌یابی عمل جراحی»، و «مداخله در بازارجویی»؛ و شرایط متأثر از پدیده در ۲ مضمون اصلی «اختلال اجتماعی و رابطه‌ای» و «اختلال و فروپاشی روانی» پدیدار شدند و در ابرمضمون «بازارجویی چندوجهی و درهم‌تنیده» گردهم آمدند.
بحث: بازارجویی جراحی زیبایی، یک پدیدۀ چندوجهی و درهم‌تنیده (با وجوهی نظیر اغواگری اینترنتی، مشاورۀ بازارطلب، تعبیه اجتماعی و...) است. کنترل‌نشدگی بازارجویی، تجسّمهای غیرواقعی و ایدآل‌گرایانه و ناهمخوانی آن با نتایج جراحی و اختلالات اجتماعی و روانی را شکل می‌دهد. بنابراین، تعدیل پدیده از طریق مداخلات اجتماعی، آموزش اخلاق پزشکی و آموزش هوشیاری‌بخش اجتماعی، به‌منظور اصلاح دیدگاه جراحان و بیمارمشتریان نسبت به شرایط جراحی زیبایی، پیشنهاد می‌شود.
