۲ نتیجه برای هزینه‌های سلامت
اکبر خدابخشی، بهناز غلامیان،
دوره ۲۲، شماره ۸۶ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: سلامت یکی از شاخصهای اصلی توسعه‌یافتگی در هر کشوری محسوب می‌شود و سرمایه‌گذاری در این بخش تأثیر مستقیم بر رفاه جامعه و رشد اقتصادی دارد. کمبود و نارسایی در ارائه خدمات سلامت از نشانه‌های ضعف دولتها محسوب می‌شود. ازاین‌رو بررسی عملکرد دولتها بر بخش سلامت، از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر به بررسی اثر زیرشاخصهای حکمرانی بر هزینه‌های سلامت برای دو گروه از کشورهای با درآمد و با درآمد بالا پرداخته است.
روش: برای انجام این پژوهش از مدل داده‌های ترکیبی از نوع متوازن استفاده شد. هزینه سلامت کل به‌عنوان متغیر وابسته و زیرشاخصهای حکمرانی شامل شش زیرشاخص به‌عنوان متغیرهای مستقل و شاخص توسعه انسانی به‌عنوان متغیر کنترل مورداستفاده قرار گرفتند. برای انجام محاسبات از نرم‌افزار Eviews۱۰ بهره گرفتیم.
یافته‌ها: یافته‌ها در گروه کشورهای پایین‌درآمدی اثر زیرشاخصهای حکمرانی بر هزینه‌های سلامت را تأیید کرد. بعلاوه همه ضرایب متغیرها در گروه با درآمد بالا در سطح اطمینان ۹۰ درصد معنادار بوده است. به این معنی که هرچه شاخص حکمرانی از وضعیت بهتری برخوردار باشد هزینه‌های سلامت افزایش می‌یابد. الگوی مورداستفاده در پژوهش نیز از برازش مناسب برخوردار بود.
بحث: با استدلال از نتایج پژوهش، به نظام حکمرانی کشورهای با درآمد پایین که دارای ضعف در حکمرانی هستند توصیه می‌شود که برای کاهش بی‌ثباتیهای سیاسی و کاهش قوانین بازدارنده بیشتر تلاش کنند. بعلاوه اینکه رفع موانع تجاری و ایجاد محیط رقابتی در این کشورها موضوعی کلیدی و اجتناب‌ناپذیر است.
طبقه‌بندی (JEL): I۱۸, O۵۷
مریم محمدی، مهدی شهرکی،
دوره ۲۵، شماره ۹۶ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
مقدمه: برای رسیدن به سطح توسعه بالاتر کشورها معمولاً از سیاست‌های رشد اقتصادی سریع حمایت می‌کنند که این سیاست‌ها آثار زیست‌محیطی فراوانی به‌خصوص برای کشورهای صادرکننده نفت بجا گذاشته است، از طرفی تخریب زیست‌محیطی نیز بر وضعیت سلامت و توسعه انسانی تأثیرگذار است لذا برای سیاست‌گذاری، بررسی ارتباط بین توسعه انسانی، تخریب محیط‌زیست و هزینه‌های سلامت بسیار ضروری است از این‌رو هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط پویا بین مخارج سلامت، انتشار دی‌اکسید کربن و شاخص توسعه انسانی برای کشورهای عضو اوپک است.
روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و کاربردی بود که در سطح بین‌المللی و با استفاده از داده‌های تابلویی ۱۲ کشور عضو اوپک طی دوره ۲۰۲۰-۲۰۰۰ و با روش اقتصادسنجی مکانیسم تصحیح خطای برداری در نرم‌افزار ایویوز ۱۰ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین انتشار دی‌اکسید کربن و شاخص توسعه انسانی یک رابطه علی وجود دارد. افزایش انتشار دی‌اکسید کربن منجر به افزایش هزینه‌های سلامت و کاهش شاخص توسعه انسانی می‌شود همچنین افزایش هزینه‌های سلامت منجر به افزایش شاخص توسعه انسانی می شود.
بحث: در کشورهای صادرکننده نفت افزایش دی‌اکسید کربن منجر به کاهش شاخص توسعه انسانی می شود لذا برای کاهش اثرات زیست‌محیطی در مسیر اهداف توسعه استفاده از فن‌آوری‌های پاک در فرآیندهای تولید ضروری است همچنین باید کشورها استفاده از منابع انرژی کربن را به‌شدت کاهش دهند و سهم منابع تجدید پذیر را در ترکیب انرژی خود برای حفظ اکوسیستم و افزایش کیفیت زندگی افزایش دهند.
