مقدمه: یکی از مباحث اخیر در تحقیقات توسعه، بررسی علل فقر و سیاست‏های کاهش آن است. برای ریشه‏کنی فقر از جامعه نیاز است که اطلاع نسبتاً کاملی از پدیده فقر و عوامل اثرگذار بر آن داشته باشیم.

روش: مطالعه حاضر با استفاده از داده‏های طرح هزینه ـ درآمد خانوار مرکز آمار ایران در سال‏های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۸، ابتدا با روش ۶۶ درصد میانگین هزینه سرانه خانوار، خط فقر را محاسبه و براساس آن خانوار فقیر را شناسایی می‏نماید و سپس با به‏کارگیری مدل لاجیت و روش برآورد حداکثر درست نمایی به بررسی عوامل مؤثر بر فقر در مناطق شهری ایران می‎‏پردازد. یافته‏ها: برای هر دو سال مورد بررسی، افزایش بعد خانوار، زن سرپرست بودن و سکونت در شرق، غرب و شمال کشور احتمال قرارگیری در فقر را افزایش می‏دهد، درحالی‏که افزایش سال‏های آموزش، مالک بودن و سکونت در جنوب باعث کاهش فقر در مناطق شهری کشور می‏شود.

نتایج: از نتایج این تحقیق این‌که دولت در سیاست‌گذاری‌های کاهش فقر، باید به افراد مسن سرپرست خانوار به خصوص زنان توجه ویژه داشته باشد.

طبقه‌بندی JEL : I۳۲, R۲۰, O۱۲