طرح مسأله: تحقیق حاضر با توجه به یکی از ابعاد روانی، یعنی چگونگی مقابله با بحران‏ها، نقش این عامل را در اقدام به خودکشی در دختران دانشجوی دانشگاه‌های دولتی شهر تهران بررسی نموده است. روش: جامعه آماری مورد مطالعه، دختران دانشجوی دانشگاه‌های دولتیِ اقدام‌کننده به خودکشی بوده است. ۳۸ نفر از دانشجویان دخترِ اقدام‌کننده به خودکشی به عنوان گروه نمونه و ۳۸ نفر از دانشجویان دختر عادی به عنوان گروه گواه انتخاب گردیدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، مقیاس مقابله با بحران اندلر و پارکر (CISS) مخصوص بزرگسالان بوده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد بین سبک‌های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی در دختران دانشجو، ارتباط معنادار وجود دارد. نتایج: در بررسی مقایسه‌ای بین سبک‌های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی دختران دانشجو، دختران دانشجوی اقدام‌کننده به خودکشی بیشتر از سبک مقابله با بحران هیجان‏مدار و کمتر از سبک مقابله با بحران مسأله‏مدار استفاده می‏نمایند. در بسیاری از تحقیقات صورت گرفته، نگرش‏ها و باورهای جوانان هسته اصلی و عمده پاسخ‏های مقابله‏ای ناسازگارانه یا سازگارانه ایشان مشخص شده است که با رفتارهای خودکشی‌گرایانه در آن‌ها، همبستگی بالائی را نشان می‏دهد؛ لذا آماج قرار دادن نگرش‏های جوانان به عنوان عامل مهمی در پیشگیری از اقدام به خودکشی آنان، باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.

طرح مسئله: حضور زنان در سازمان‌های مختلف دولتی و خصوصی در سالهای اخیر در ایران بسیار افزایش یافته است و آن‌ها به عنوان نیروی انسانی مولد نقش خاصی در اقتصاد دانش محور دارند. زمانی زنان می‌توانند نقش خود را به عنوان نیروی انسانی مولد ایفا کنند که زمینه‌های حضور در سازمان‌ها مهیا باشد. یکی از مشکلات پیش روی زنان در کشور قلدری سازمانی است که موجب فشار روانی زنان می‌شود و آرامش فکری و جسمی آنان را به هم می‌ریزد. در این مقاله تلاش می‌شود رابطه بین قلدری سازمانی و فشار روانی در ایران بررسی شود. روش: جامعه آماری متشکل از زنان کارمند دانشگاه تهران است و ۲۸۵ نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده‌اند. ۲۵ سؤال برای قلدری سازمانی و ۲۵ سؤال برای فشار روانی به صورت پرسشنامه پنج گزینه‌ای لیکرت برای جمع‌آوری داده‌ها به کارگرفته شده و با استفاده از روش تحلیل عاملی و همبستگی اسپیرمن تحلیل شده است. یافته‌ها: بین ادراک قلدری و فشار روانی رابطه معنی‌دار ولی منفی وجود دارد. نتایج: بنظر می‌رسد عدم آگاهی زنان از حقوق واقعی‌شان، عدم آگاهی از تعریف درست قلدری و ناآشنایی با مؤلفه‌های آن و بی‌توجهی به آنها در محیط سازمان و نیز پذیرش مردسالاری در جامعه باعث ایجاد موضع انفعالی در زنان شده است.