مقدمه: این مقاله با هدف بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و رفاه ذهنی در کارکنان وزارت رفاه و تأمین اجتماعی انجام شد.
روش: تحقیق پیمایشی حاضر با نمونهای متشکل از ۱۶۰ نفر (کارکنان وزارت رفاه و تأمین اجتماعی) در سال ۱۳۸۸، انجام شد. روش نمونهگیری طبقه‌ای متناسب بود و برای گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامه استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره روش‌های آماری به کار رفته بود.
یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد رفاه ذهنی، هیچ تفاوتی با متغیرهای زمینه‌ای مطرح شده در تحقیق (سن و جنس و ...) نشان نمی‌دهد. بین شبکۀ اجتماعی و مشارکت مدنی و اعتماد نهادی با رفاه ذهنی رابطۀ معنی‌داری وجود ندارد؛ اما بین سرمایۀ اجتماعی و شاخص‌های اعتماد بین شخصی و اعتماد تعمیم یافته و مشارکت اجتماعی رابطۀ معنی‌داری وجود دارد.
بحث: نتایج تحقیق نشان می‌دهد میزان رفاه ذهنی افراد تحت تأثیر سرمایۀ اجتماعی آنان است؛ یعنی افزایش میزان سرمایۀ اجتماعی افراد به افزایش رفاه ذهنی آنان منجر می‌شود.
