---

طرح مسأله: ارتباط میان سیاست مالی دولت و توزیع درآمد، یکی از موضوعات مهم و بحث‌برانگیز در اقتصاد، به ویژه از منظر رفاه عمومی است. این موضوع به‌خصوص زمانی که هم‌چون ایران، همراه با اثر قیمت بنزین در اقتصاد باشد مناقشه‌برانگیز است. این مقاله به بررسی تأثیر سیاست مالی بر توزیع درآمد و هم‌چنین تأثیر قیمت بنزین بر توزیع درآمد در ایران می‌پردازد. روش: در این تحقیق از روش اقتصادسنجی و الگوی خودرگرسیون‌برداری بر اساس داده‌های سری زمانی دوره ۱۳۸۴-۱۳۵۳ استفاده می‌شود. یافته‌ها: در دوره ۱۳۵۷-۱۳۵۳ ضریب جینی از ۹۲/۴۹ به ۶۰/۴۳ کاهش یافته و در دوره ۱۳۶۷-۱۳۵۷ ضریب جینی با نوسان همراه بوده که در نهایت در سال ۱۳۶۷، به ۴۳/۴۰ رسیده است. در طول برنامه اول توسعه (۱۳۷۳-۱۳۶۸)، برنامه دوم (۱۳۷۸-۱۳۷۴) و برنامه سوم (۱۳۸۳-۱۳۷۹) و سال اول برنامه چهارم تغییر چندانی در ضریب جینی رخ نداده و این ضریب هم‌چنان نشان‌دهنده وضعیت نابرابری درآمد در اقتصاد ایران است. نتایج: نتایج نشان می‌دهد که سیاست انبساطی مالی دولت در میان‌‌مدت و بلندمدت باعث افزایش نابرابری اقتصادی می‌شود؛ این در حالی است که افزایش قیمت بنزین (با فرض فراهم شدن شرایط لازم)، در میان‌مدت و بلند‌مدت عامل کاهش‌دهنده نابرابری است.

---

مقدمه: در این تحقیق اثرات کاهش مخارج دولت از طریق مدل تعادل عمومی قابل محاسبه بر متغیرهای کلان مورد بررسی قرار گرفت.

 روش: پایه آماری الگوی تعادل عمومی ماتریس حسابداری اجتماعی سال ۱۳۷۸ می‌باشد. یافته‌ها: بررسی حاصل از الگوی تعادل عمومی نشان داد با کاهش مخارج دولت تحت نظام ارزی شناور (غیرشناور) تولید ناخالص داخلی به میزان اندکی کاهش (افزایش) می‌یابد. درحالی‌که قیمت‌ها نیز تنها تحت نرخ ارز شناور مقدار ناچیزی افزایش می‌یابد. افزون بر این مشخص گردید با کاهش مخارج دولت تحت نظام ارزی غیرشناور، صادرات کل و به ویژه صادرات کشاورزی افزایش می‌یابد.

  بحث : نتایج نشان داد با کاهش مخارج دولت، تولید بخش کشاورزی افزایش و تولید بخش غیر کشاورزی کاهش می‌یابد