---

مقدمه: رفتار پرخطر،  به مجموعه‌ای از رفتارها اطلاق می‌شود  که سلامت روان و جسمی افراد را به خطر می‌اندازد.  شیوع این‌گونه رفتارها  در دانشجویان ایرانی افزایش پیداکرده است و آسیب‌های جبران‌ناپذیر را به دنبال دارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط سبک خانوادگی و رفتارهای پرخطر از طریق میانجیگری عاطفه منفی و دشواری در تنظیم هیجان است.
روش: این پژوهش یک مطالعه‌ی توصیفی-هم بستگی است. شرکت‌کنندگان   به پرسشنامه‌های سبک خانوادگی، عاطفه منفی و مثبت، دشواری در تنظیم هیجان و رفتار پرخطر پاسخ دادند. از ضریب هم‌بستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری به‌وسیله‌ی  نرم‌افزار Spss و Amos استفاده شد.
یافته: نتایج   نشان داد که بین  سبک خانوادگی، دشواری در تنظیم هیجان و رفتارهای پرخطر ارتباط معنادار وجود دارد. هم‌چنین، این مدل از برازش مناسبی برخوردار است. به‌طوری‌که تنظیم هیجان بین سبک خانوادگی و خرده مقیاس‌های رفتارهای پرخطر شامل خشونت، تغذیه و مواد نقش میانجی دارد.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان  گفت در خانواده‌هایی که از انسجام، درک و ابراز گری کافی برخوردار نیستند، افراد از  راهبردهای ناکارآمد تنظیم هیجان مانند رفتارهای پرخطر استفاده می‌کنند. به همین دلیل، می‌توان برای پیشگیری از آن آموزش‌هایی برای افراد آسیب‌پذیر تدوین شود.