۱.کرم حبیب‌پور گتابی
دکتر جامعه‌شناس، دانشگاه خوارزمی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جامعه‌شناسی، تهران، ایران، (نویسنده مسئول)،
۲. صلاح‌الدین قادری
دکتر جامعه‌شناس، دانشگاه خوارزمی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جامعه‌شناسی، تهران، ایران
۳. زهرا امیری
کارشناس ارشد جامعه‌شناسی، دانشگاه خوارزمی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جامعه‌شناسی، تهران، ایران
مقدمه: روابط دوستانه دانشجویان با جنس مخالف و تعمیق روزافزون آن در سطح دانشگاههای کشور، امروزه به‌عنوان یک امر فرافردی بروز یافته و وجوه خانوادگی و جامعوی نیز یافته است. به نظر می‌رسد روابط دوستانه با جنس مخالف در میان دختران و پسران دارای معانی، ابعاد، آثار و پیامدهای گوناگونی است. مقاله حاضر با هدف کنکاش جنسیتی این پدیده با تأکید بر ادراک و انگیزه‌ها، پیامدها، الگومندی و... این پدیده در میان دختران و پسران، به مطالعه آن در میان دانشجویان دانشگاه خوارزمی پرداخته است.
روش: رویکرد این پژوهش کیفی و روش آن پدیدارشناسی بود. افراد مورد مطالعه شامل ۲ گروه از دانشجویان دختر و پسر بود که با ۱۵ نفر از دانشجویان دختر و ۱۵ نفر از دانشجویان پسر مصاحبه عمیق نیمه‌ساختاریافته بر اساس نمونه‌گیری هدفمند با استراتژی گلوله‌برفی و معیار اشباع نظری برای رسیدن به حجم نمونه انجام شد. برای تحلیل داده‌ها، از تکنیک تحلیل تماتیک (مضمونی) استفاده شد.
یافته‌ها: دانشجویان دختر و پسر درک و تجارب متفاوتی از رابطه با جنس مخالف داشته و درعین‌حال با انگیزه‌های متفاوتی وارد این رابطه شدند. عوامل زمینه‌ساز متفاوت ازجمله جو خانوادگی، فضای دانشگاه، فضای خوابگاه، فضای مجازی و گروه همالان در تجربه دانشجویان دختر و پسر از رابطه با جنس مخالف نقش ماهوی داشته‌اند. دانشجویان دختر درکِ رمانتیک و عاشقانه‌ای از رابطه با جنس مخالف داشته و درک دانشجویان پسر از این رابطه مبتنی بر ذائقه لذت‌گرایی و جنسی بود. ویژگیهای خاص دوستی در بین دانشجویان پسر شامل ناپایداری، تنوع‌طلبی و بی تعهدی در روابط و در مقابل در بین دانشجویان دختر شامل غوطه‌وری در عشق، پنهان کردن خود واقعی، آمادگی برای ناپایداری روابط و آگاهی از پوچی رابطه بود.
بحث: یافته‌ها دلالت می‌کنند که دانشجویانِ دختر بیشتر به دنبال روابط عاطفی، ازدواج‌محور و اقتصادی بوده و دانشجویانِ پسر بیشتر سکسوالیه‌خواه و لذت‌گرا بوده‌اند.
