جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای جنبش اجتماعی

پرویز پیران،
دوره ۵، شماره ۱۸ - ( ۷-۱۳۸۴ )
چکیده

در این مقاله ابتدا کوشش شده است تا دو مفهوم کلیدی بحث، یعنی فقر و جنبش‌های اجتماعی تعریف و دیدگاه‌های مختلفی که به بررسی این مفاهیم پرداخته‌اند، معرفی گردند. در رابطه با مفهوم فقر و جنبش‌های اجتماعی همچنین به اغتشاش مفهومی گسترده‌ای که به ویژه در ایران وجود دارد اشاره شده و از دیدگاه‌های عمده در مطالعه فقر و فقرزدایی یاد شده است. پس آن‌گاه با مروری بر مهم‌ترین انواع جنبش‌های اجتماعی در غرب و در جهان سوم، تلاش شده است تا نشان داده شود که گرچه تغییرات اساسی در سطح جهان ـ از جمله پیدایش دولت رفاهی، جذب شدن جنبش‌های کارگری در درون اتحادیه‌ها و سندیکاها (که نهادهای میانجی برای بی‌آزارسازی جنبش کارگری محسوب می‌شوند) و یا جهانی شدن ـ نقش طبقه کارگر و لذا جنبش‌های کارگری را به شدت کاهش داده است، لیکن روابط فقر و جنبش‌های اجتماعی رابطه‌ای پایدار باقی مانده است. امروزه جنبش‌های چندطبقه‌ای جانشین جنبش متشکل کارگران گردیده لیکن هنوز تهی‌دستان شهری مهم‌ترین نیروی محرکه جنبش‌های اجتماعی‌اند. از این رو، رابطه فقر و جنبش‌های اجتماعی در دوره‌های مختلف مورد اشاره قرار گرفته‌اند. همچنین کوشش شده است تا نشان داده شود که در حال حاضر بخش عمده‌ای از جنبش‌های اجتماعی، خشونت‌ستیز و درون‌سیستمی می‌باشند و چنان‌چه دولت‌های جهان سومی هوشمندانه آن‌ها را به رسمیت نشناسند امکان تبدیل شدن آن‌ها به حرکات شورش‌گرانه تخریبی وجود دارد که ممکن است به دخالت بیگانگان منجر شود.


حمیدرضا جلائی پور،
دوره ۵، شماره ۲۱ - ( ۴-۱۳۸۵ )
چکیده

طرح مسئله: وضعیت و حرکت جمعی زنان ایران را در چارچوب کدا میک از مفاهیم تحلیلی جامع هشناختی م یتوان جای داد؟ در سالهای ٨۴ ١٣٧۶ ( موسوم به دوران اصلاحات) ، تلاش برای ارائه پاسخ به این سؤال منجر به در گرفتن یکی از مباحث جدی و مناقش هانگیز در عرصه عمومی ایران شد. روش: این مقاله در پاسخ به این سؤال با تأسی به رو ششناسی تحلیلی تجربی و سرمشق »انتخاب عقلانی « چهارده روند مثبت و منفی را در میان زنان احصا و توصیف کرده است. آنگاه نشان داده است او ً لا ارزیابی رایجی که حرکت و وضعیت جمعی زنان را ب هعنوان یک »مسئله اجتماعی « مورد تأیید قرار م یدهد، کافی نیست؛ ثانیًا ارزیابی دوم و سومی که پویش زنان را یک »جنبش اجتماعی « و یک »جنبش جدید اجتماعی « (که مورد حمایت فمینیستهای ایرانی است) م یداند، قابل دفاع تجربی نیست. یافت هها و نتایج: این مقاله، در پایان، حرکت جمعی زنان را نه در سطح یک جنبش اجتماعی، بلکه در حد یک » مقاومت اجتماعی « ارزیابی م یکند و سه حالت را برای آینده آن حدس م یزند.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه رفاه اجتماعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Social Welfare Quarterly

Designed & Developed by : Yektaweb