مقدمه: در آستانه هزاره سوم، خانواده به‌عنوان مهم‌ترین رکن جامعه است که تعهد زناشویی در آن باعث حفظ پایداری و سلامت نظام آن می‌شود. بنابراین بررسی عواملی که در حفظ تعهد زناشویی نقش دارند از اهمیت بسیاری برخوردار می‌شود. هدف از پژوهش حاضر نیز بررسی نقش سبک عشق‌ورزی و باورهای ارتباطی در پیش‌بینی تعهد زناشویی است.
روش: پژوهش حاضر یک پژوهش همبستگی است که در بین ۱۰۸ نفر از کارکنان متأهل دانشگاه آزاد واحد اراک با نمونه‌گیری در دسترس اجرا شد. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه باورهای ارتباطی، پرسشنامه سبک عشق‌ورزی و پرسشنامه تعهد زناشویی استفاده شد.
یافته‌ها: سبکهای عشق‌ورزی رمانتیک، جنون‌آمیز و فداکارانه پیش‌بینی‌کننده‌های تعهد زناشویی بودند و از بین باورهای ارتباطی غیرمنطقی نیز باور به تخریب‌کنندگی مخالفت پیش‌بینی‌کننده‌های تعهد زناشویی بود.
بحث: از آنجا که تعهد به‌عنوان یک تصمیم برای ادامه زندگی زناشویی محسوب می‌شود لازم است به زوجها کمک شود تا بدانند ارتباط، مجموعه‌ای از مهارتهاست که می‌توان آن را یاد گرفت و از این طریق احساس تعهد زناشویی را در خود رشد و تقویت نمایند و در نتیجه به ثبات و پایداری خانواده کمک کنند.
