جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای افکار خودکشی

پروانه محمدخانی،
دوره ۳، شماره ۱۲ - ( ۱-۱۳۸۳ )
چکیده

پژوهش حاضر به بررسی همبودی (Comorbidity) افسردگی و آشفتگی‌های روان‌شناختی کلی با افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در دختران شهرهای کرمانشاه، همدان، ایلام و دره‌شهر اختصاص دارد. به همین منظور تعداد ۲۶۵۰ دانش‌آموز دختر به عنوان نمونه پژوهش از جامعه آماری دختران دانش‌آموز (۶۵۸۸۷ نفر)، نوجوان و جوان شهرهای مذکور (که دارای بالاترین نرخ خودکشی در بین کلیه شهرهای کشور در سال ۱۳۸۰ بودند)، طی دو مرحله با روش‌های نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای و تصادفی ساده انتخاب شدند (دامنه سنی ۱۴ تا ۲۱ سال با میانگین ۲۷/۱۶ و انحراف معیار ۳۰/۱). ابتدا آزمودنی‌ها به وسیله شاخص نشانگان افسردگی ـ خرده مقیاس خودکشی: (Depressive Symptom Index-Suicidality Subscale (DIS-SS)) مجموعه آیتم‌های غربالگری خودکشی مرکز مطالعات شیوع‌شناسی افسردگی: (The Center for Epidemiologic Studies-Depression (CED-D) Scale-Suicidality Screening Items) و همچنین یک مجموعه محقق ساخته ۴ آیتمی برای سنجش اقدام به خودکشی مورد سنجش قرار گرفتند و براساس نقاط برش تعیین شده گروه‌های انتحاری (دارای افکار خودکشی و سابقه اقدام به خودکشی) و غیرانتحاری (بدون افکار خودکشی یا افکار کم و بدون سابقه اقدام به خودکشی) شنــاسایی شــدند. سپس بر مبنــای مقیــاس افسردگی از فهرست نشانگان تجدیدنظر شده ۹۰ آیتمی (Symptom Checklist-Revised-۹۰ (SCL-R-۹۰))، همبودی نشانگان افسردگی و آشفتگی‌های روا‌ن‌شناختی کلی با افکار و اقدام به خودکشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افراد انتحاری در مقایسه با افراد غیرانتحاری به طور معناداری نشانگان افسردگی بیش‌تری داشتند، همچنین براساس آزمون‌های همواری، توازی برای همه مقیاس‌های SCL-۹۰-R و آزمون سطوح (میانگین‌ها) برای سه شاخص آشفتگی روان‌شناختی کلی، تفاوت نیم‌رخ گروه‌ها معنادار بود. به این ترتیب با توجه به یافته‌های پژوهش نشانگان افسردگی و آشفتگی‌های روان‌شناختی کلی با افکار خودکشی و سابقه اقدام به خودکشی در افراد انتحاری همبودی داشتند.


پروانه محمدخانی،
دوره ۴، شماره ۱۴ - ( ۱۰-۱۳۸۳ )
چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان شیوع افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در دختران مقیم مناطق پرخطر کشور بوده است. ابتدا، با مراجعه به آمار مرگ و میر ناشی از خودکشی در کشور، مناطقی که بالاترین میزان مرگ ناشی از خودکشی را در سال ۱۳۸۰ به ثبت رسانده بودند شناسایی شدند. سپس از ۶۵۸۸۷ دانش‌آموز مؤنث مناطق مذکور در دو مرحله با روش‌های نمونه‌گیری خوشه‌ای و نمونه‌گیری تصادفی ساده ۲۶۵۰ نفر در مطالعه شرکت داده شدند (دامنه سنی ۱۴ تا ۲۱ سال با میانگین سنی ۲۷/۱۶ و انحراف معیار ۳۰/۱). به منظور جمع‌آوری داده‌ها از: الف) پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی. ب) شاخص نشانگان افسردگی ـ خرده مقیاس خودکشی (Depressive Symptom Index-Suicidality Subscale /DSI-SS) ج) آیتم‌های غربال‌گر مقیاس خودکشی مرکز مطالعات همه‌گیرشناسی خودکشی (The Center for Epidemiologic Studies-Depression (CES-D) Scale-Suicidality Screening Items (SSI). د) یک مجموعه چهار آیتمی محقق ساخته برای سنجش اقدام به خودکشی، استفاده شد. با توجه به نقاط برشی که برای هر یک از نمرات در شاخص‌های ذکر شده تعیین شده بود شیوع نقطه‌ای افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در مناطق تحت مطالعه، برآورد شد. بر اساس یافته‌های پژوهش، بالا بودن میزان افکار خودکشی و اقدام به خودکشی در شهرهای مطالعه شده، پرداختن به برنامه‌های پیش‌گیری را ضرورت می‌بخشد.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه رفاه اجتماعی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Social Welfare Quarterly

Designed & Developed by : Yektaweb