مقدمه: در هر جامعه‌ای، بهبود وضعیت بهداشت و سلامتی شهروندان یکی از نشانه‌های ارتقا و توسعۀ انسانی است. با توجه به اهمیت و نقش توسعه و توزیع مطلوب امکانات و شاخص‌های بهداشتی درمانی در بهبود کیفیت زندگی و توسعۀ پایدار مناطق، در پژوهش حاضر توزیع و توسعۀ این شاخص‌ها در سطح شهرستان‌های استان آذربایجان غربی ارزیابی مقایسه‌ای شده است .
روش: در این تحقیق، روش مطالعه توصیفی‌تحلیلی بوده و از روش‌های کمّی همچون شاخص Z ، ضریب هم‌بستگی اسپیرمن، روش تصمیم‌گیری چندمعیارۀ تاپسیس، AHP و روش تحلیل خوشه‌ای سلسله‌مراتبی استفاده شده است .
یافته‌ها: محرومیتی کلی در سطح کل استان از نظر برخورداری از شاخص‌های بهداشتی و درمانی حاکم است و توزیع امکانات موجود نیز چندان متناسب با توان و نیاز جمعیتی شهرستان‌ها انجام نشده است .
بحث: شهرستان ارومیه، به‌عنوان مرکز اداری‌سیاسی و اقتصادی استان، برخوردارترین شهرستان از نظر توسعۀ شاخص‌های بهداشتی درمانی بوده و اختلاف نسبتاً چشمگیری با سایر شهرستان‌ها دارد. شهرستان‌های شاهین‌دژ، مهاباد، ماکو، تکاب و نقده، به‌ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار گرفته و شهرستان‌های نیمه‌برخوردار استان را تشکیل می‌دهند. بقیۀ شهرستان‌ها نیز محروم شناخته شده‌اند.
