---

طرح مسأله: رابطه رشد اقتصادی و توزیع درآمد از موضوعات مهم اقتصادی است که توجه اقتصاددانان به‌ویژه اقتصاددانان توسعه را به خود جلب کرده و راجع به آن نظرهای گوناگون ابراز شده است. در اقتصاد ایران به دست آوردن ارتباط متقابل رشد اقتصادی و توزیع درآمد، به دلیل اهمیتی که مبحث عدالت اجتماعی در مبانی ارزشی دارد و نیز حساسیت‌های اجتماعی که در این زمینه وجود دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. روش: در مقاله حاضر، با استناد به اطلاعات و آمار موجود، براساس برآورد مدل‌های رگرسیونی رابطه بین رشد اقتصادی و توزیع درآمد تبیین می‌شود. یافته‌ها: یافته‌‌های این تحقیق حکایت از ضرورت شناخت شیوه‌های تخصیص منابع که منجر به کاهش نابرابری درآمدها می‌شود، دارد. در این مقاله، نحوه تخصیص منابع بین بخش‌های اقتصادی به منظور کاهش نابرابری درآمدها معرفی, و توصیه‌های سیاست‌گذاری ارائه شده است. نتایج: یافته‌ها نشان می‌دهد که ترکیب و سهم بخش‌ها در رشد اقتصادی، بر چگونگی توزیع درآمد تاثیر می‌گذارد. هر چه سهم بخش کشاورزی افزایش یابد توزیع اقتصادی متعادل‌تر می‌شود.

---

طرح مسال ه: وجود نابرابری گسترده در توزیع درآمد به بروز فقر و افزایش دامنهی آن منجر م یشو د. از ابتدای قرن بیستم تا اواسط آن، توجه بیشتر اقتصاددانان کشورهای جهان به افزایش نرخ رشد اقتصادی معطوف شده بود ولی از نیم ه دوم به بعد، به ویژه از دهه ۱۹۷۰ با ملاحظ ه افزایش شکاف درآمدی میان فقرا و ثروتمندان و ه مچنین تحول در آگاهی عمومی بر افزایش کیفیت زندگی تأکید شده اس ت. هدف ما در این مقاله این است که نشان دهیم آیا بیم ه اجتماعی ابزار مؤثری برای کاهش نابرابری م یباشد؟ به عبارت دیگر تغییرا ت در سطوح بیمه چه تغییری در توزیع درآمد ایجاد میکند؟ روش: با اس تناد به اطلاعات موجو د و پا برآورد مد لهای رگرسیونی، رابط ه بیمههای اجتماعی با نابرابری درآمد در ایران تبیین میشود. یافت هها: در ایران فرضی ه کوزنتس صادق نیس ت. همچنین، حق بیم ه دریافتی بیمههای عمر و غیر عمر، باعث کاهش نابرابری م یشوند.و اثر بیم ههای عمر بر کاهش نابرابری درآمد به مراتب بیش از اثر بیمههای غیر عمر است. نتایج: نتایج مدل نشان م یدهد که توسع هی بیم ههای اجتماعی، اعم از بیم ههای غیر عم ر و عمر، باعث کاهش نابرابری درآمدها م یشوند. تأثیر بیم ههای اجتماعی بر نابرابری، ناچیز ولی معن ادار اس ت. از این رو برای کاهش نابرابری درآمد، علاوه بر توسعه بیم ههای اجتماعی اقدامات دیگری هم باید انجام شود.

---

طرح مسأله: توزیع عادلانه درآمد از مهمترین اهداف کلان اقتصادی کشورها محسوب می‌شود. هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه حداقل دستمزد با توزیع درآمد در اقتصاد ایران است. روش: از الگوی اقتصادسنجی مبتنی بر فرضیه کوزنتس استفاده شده است. برای این منظور، داده‌های سری زمانی سالانه اقتصاد ایران طی دوره ۱۳۸۴-۱۳۴۸ به کار گرفته شده است. یافته‌ها: طی دوره مورد برررسی ضمن تایید فرضیه کوزنتس، افزایش حداقل دستمزد حقیقی در ایران نابرابری‌های درآمدی را به طور معنی‌دار کاهش داده است. نتایج: دولت می‌تواند با افزایش حداقل دستمزدهای حقیقی، ضمن حفظ قدرت خرید کارگران در شرایط تورمی، نابرابری درآمدی را به طور معنی‌دار کاهش دهد.

---

 

  طرح مسأله: ارتباط جهانی شدن و توزیع درآمد از موضوعات مهم اقتصادی است که توجه اقتصاددانان، به خصوص اقتصادانان توسعه، را به خود جلب کرده و راجع به آن نظرات گوناگونی ابراز شده است. در اقتصاد ایران آگاهی از ارتباط جهانی شدن و توزیع درآمد، به دلیل اهمیتی که مبحث عدالت اجتماعی در مبانی ارزشی دارد و نیز وجود حساسیت‌های اجتماعی در این زمینه، اهمیت ویژه‌ای دارد.

  روش: در مقاله حاضر با استفاده از اطلاعات و آمار سال‌های ۱۳۴۹تا ۱۳۸۶ و براساس برآورد مدل‌های رگرسیونی، برای مناطق شهری و روستایی و کل کشور ارتباط بین جهانی شدن و توزیع درآمد تبیین می‌شود.

  یافته‌ها: تخمین مدل‌ها نشان می‌دهد در ایران با افزایش GNP ، نابرابری ابتدا افزایش و سپس کاهش می‌یابد. (فرضیه کوزنتس) افزایش باز بودن تجاری به کاهش نابرابری درآمد در کل کشور و مناطق شهری منجر می‌شود (فرضیه استالپر ـ ساموئلسون)، اما در مورد مناطق روستایی، باز بودن تجاری تاثیری بر توزیع درآمد ندارد. افزایش FDI نیز تاثیری بر توزیع درآمد در ایران ندارد (رد فرضیه ماندل).

نتایج: نتایج حاصل از تخمین حاکی از تأیید فرضیه کوزنتس و استالپر ـ ساموئلسون و رد فرضیه ماندل است.