---

مقدمه: فساد اداری، به‌عنوان یک آسیب اجتماعی باعث کاهش رشد و توسعه اقتصادی، افزایش شکاف طبقاتی و فقر، افول سرمایه اجتماعی و کاهش مشروعیت دولت می‌شود. هدف از این پژوهش بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر بروز فساد اداری در دستگاههای دولتی است.

روش: پژوهش حاضر با روش پیمایش در بین کارمندان و مدیران سازمانهای اداری شهرستان سنندج صورت گرفته است. از آنجایی کل تعداد کارمندان ادارات این شهرستان ۲۸۹۳ نفر می باشند، با استفاده از فرمول کوکران ۲۸۸ انتخاب شدند. لازم به ذکر است که اعتبار پرسشنامه با روش اعتبار محتوی (نظرات متخصصان) برآورد شده است. ابزار تحقیق پرسشنامه خودساخته محقق بوده که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (۸۳/۰) تایید شده است.

یافته‌ها: یافته‌های توصیفی به‌دست آمده نشان می‌دهد، میانگین فساد اداری ۳۰/۲۲ بوده که در سطح پایینی است. آنچه که در بخش توصیفی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است، میانگین کیفیت زندگی کاری بوده که در سطح پایینی است و اغلب مدیران و کارکنان ابراز نارضایتی نموده‌اند (۳۳/۹).

میانگین نظارت و کنترل در سازمانها (۴۱/۲۳) و میانگین باورهای دینی در سطح بالا بوده است (۷۲/۲۵). همچنین مشخص شد که میانگین تعهد سازمانی کارکنان نسبت به سازمان در سطح متوسطی است(۳۱/۱۶). بین تحصیلات، باورها و ارزشهای دینی، ضعف فرهنگ سازمانی، روابط خویشاوندی و کیفیت زندگی کاری با فساد اداری رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین نظارت و کنترل اجتماعی با فساد اداری رابطه معکوس دارد. نتایج رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که ۳۷% از تغییرات متغیر وابسته توسط متغیرهای مستقل تبیین شده است.

بحث: فرهنگ سازمانی نقشی موثر در پیش‌بینی فساد اداری در سازمانهای دولتی دارد، به نظر می‌رسد که تأثیر روابط خویشاوندی و ضعف در اعتقاد به باورها و ارزشها و همچنین فقدان نظارت و کنترل مؤثر و کارآمد، نتیجه فقدان یک فرهنگ سازمانی منسجم باشد، علاوه بر آن با افزایش سطوح کیفیت زندگی می‌توان، میزان فساد اداری در سازمانها را به حداقل رساند. همچنین بهبود و افزایش پاسخگویی به ارباب رجوع و تقویت نهادهای نظارتی جامعه مدنی در قبال تصمیمات، از مهم‌ترین راهکارهای ارائه شده جهت پیشگیری از فساد اداری است. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش و با الهام از نظریه کارکردگرایی ساختاری پارسونز، برای هریک از متغیرهای این پژوهش در چارچوب خرده نظامهای اجتماعی مطرح شده توسط پارسونز در سیستم اجتماعی بزرگتر راهکارهای مقابله با فساد اداری، طراحی می‌شوند.

---

مقدمه: یکی از مهم‌ترین پیشرفتها در تئوریهای جامعه‌شناسی افزایش توجه به سبک زندگی به‌عنوان یک مفهوم کلیدی در تبیین رفتار اجتماعی بشر است. سبک زندگی شامل ترجیحات بدنی، ظاهر، مسکن، عادات کاری و اوقات فراغت است که شهروندان را از هم متمایز می‌کنند. سبک زندگی سلامت‌محور در سالهای اخیر مورد توجه جامعه‌شناسان قرار گرفته است. توجه به سبک زندگی و سلامت این مضمون را به همراه دارد که با تغییر در وجوه ذهنی و رفتاری می‌توان به ارتقاء و تضمین سلامت کمک کرد. تغییر در سبک زندگی سلامت‌محور را می‌توان از طریق پاره‌ای از مؤلفه‌های اجتماعی همچون انواع سرمایه (اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی) تسهیل نمود. به نظر می‌رسد، استان کردستان و شهر سنندج به واسطه تفاوت فرهنگی قومی و مذهبی با سایر نقاط ایران، در حوزه سبک زندگی موردی مناسب برای ارزیابی باشد. پژوهش حاضر درصدد است تا اثر مالکیت و برخورداری از انواع سرمایه را بر تنوعات سبک زندگی سلامت‌محور زنان بررسی و واکاوی نماید و درصدد پاسخگویی به این پرسش است که انواع و ابعاد مختلف سرمایه (اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی) چه اثری بر انتخاب سبک زندگی سلامت‌محور زنان شهر سنندج دارند؟

روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی غیرتجربی است که با روش پیمایش انجام پذیرفته است. جامعه‌ آماری تحقیق شامل کلیه زنان بالای ۱۸ سال شهر سنندج بوده است که از بین آنها، تعداد ۳۱۰ نفر براساس فرمول کوکران به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شده و روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای بوده است. همچنین ابزار گردآوری داده‌ها تلفیقی از پرسشنامه محقق‌ساخته و استاندارد بوده است که از اعتبار و پایایی مناسبی برخوردار بود.

یافته‌ها: وضعیت زنان در چهار بعد (رشد معنوی و خود شکوفایی، مسئولیت‌پذیری درباره سلامت، روابط بین فردی و تغذیه) در حد متوسط، اما در دو بعد ورزش و فعالیت بدنی و مدیریت استرس در حد پایین است. علاوه بر آن، یافته‌های تحلیلی نشان داد که دو نوع سرمایه اقتصادی و فرهنگی و ابعاد آنها و بعد شبکه‌های اجتماعی در مقیاس سرمایه اجتماعی، البته با درجات و شدت متفاوت با سبک زندگی سلامت‌محور ارتباط دارند.

بحث: بر این اساس می‌توان گفت که مؤلفه‌های سرمایه فرهنگی و اقتصادی اثر مثبت و مناسبی بر انتخاب سبک زندگی در راستای سلامت دارند و در میان مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی، بعد شبکه که منجر به گسترش روابط و فعالیتهای جمعی و همگانی می‌شود، اثر قابل ملاحظه‌ای داشته است. به عبارتی به نظر می‌رسد پیوندهای زنان منجر به رشد آگاهی نسبت به سلامت و ابعاد آن شده و درگیری زنان در جمعهای مختلف به انتخاب سبک زندگی کمک کرده است.

---

مقدمه: وقوع جرم و گسترش اعمال مجرمانه، جوامع بشری را با بحرانهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی روبرو می‌سازد. کاهش احساس امنیت، تضعیف اعتماد عمومی، گسترش رفتارهای ضداجتماعی، فشارهای روانی و غیره ازجمله پیامدهای گسترش جرم در جامعه است که به‌نوبه خود رشد و توسعه اقتصادی را با مانع جدی روبرو می‌سازد. لذا بررسی و شناسایی عوامل مؤثر و زمینه‌ساز این مشکلات اجتماعی اهمیت ویژه‌ای در برنامه‌ریزی سیاست‌گذاران برای پیشگیری و کاهش وقوع جرم در جامعه دارد.
روش: این مطالعه با استفاده از داده‌های ۷۷ کشور جهان (ازجمله ایران) طی دوره ۱۹۹۶-۲۰۱۳ و با استفاده از رویکرد پانل پویا و روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) انجام پذیرفته است. برای حصول به نتایج قابل‌اطمینان و بررسی ابعاد مختلف موضوع، جرمهای سرقت، قتل و تعداد زندانیان به‌عنوان شاخصهای جرم، و نابرابری، تورم، بیکاری و تولید سرانه به‌عنوان شاخصهایی از مشکلات اقتصادی در نظر گرفته‌شده است.
نتایج: برآورد مدلهای مختلف نشان داد که مشکلات اقتصادی مانند بیکاری، تورم، فقر و نابرابری درآمدی احتمال وقوع جرم توسط افراد جامعه را به‌طور معنی‌داری افزایش می‌دهد. همچنین از سایر متغیرهای مؤثر بر وقوع جرم، توسعه انسانی و شاخص حکمرانی، آموزش، تولید داخلی تأثیر منفی بر روی وقوع جرم داشته و رشد جمعیت کشور نیز رابطه مثبت با وقوع جرم داشته است.
بحث: با توجه به نتایج، بیکاری عامل مهم در وقوع جرم است. همچنین تورم از طرق مختلفی مانند کاهش قدرت خرید مردم، ایجاد اختلاف و تضاد طبقاتی موجب روی آوردن افراد به سمت ارتکاب جرم شود. افراد جامعه هنگامی‌که احساس کنند در شرایط ناعادلانه قرار دارد، دست به اعمالی می‌زند که در خلال آن بتواند خود را نشان دهد و برای دست‌یابی به حقی که برای او در نظر گرفته نشده، به‌سوی جرم کشیده می‌شود. وجود عدم شفافیتهای گسترده در فضای اقتصاد جوامع، قوانین موازی و بیش‌ازحد، عدم کنترل فساد موجب گسترش ارتکاب جرم توسط شهروندان یک جامعه می‌شود. نتایج پژوهش حاضر در راستای شناسایی عوامل تحریک‌کننده افراد در جامعه به سمت جرم و جنایت می‌تواند مسیر مناسبی را برای مسئولان، برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران به‌ویژه مسئولان قوه قضاییه جهت برنامه‌ریزی برای کاهش این هنجارهای اجتماعی در جامعه نشان دهد.

---

مقدمه: فرایند نوسازی و جهانی‌شدن و تغییرات نظام ارزشی به‌تدریج زمینه بروز الگوهای نوین و نامتعارفی از روابط را در میان بخشی از جوانان ایرانی فراهم کرده است. در این میان یکی از افراطی‌ترین اشکال روابط پیش از ازدواج، پیدایش الگوهای هم‌خانگی است. در کشور ما، به دلیل مغایرت این موضوع با هنجارها و ارزشهای جامعه، تحقیقات اندکی صورت گرفته است. این پژوهش به دنبال فهم عمیق تجارب و چالشهای دختران با سابقه هم خانگی است.
روش: روش مطالعه حاضر از نوع پدیدارشناسی بود. بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند و نیز معیار اشباع نظری، ۱۶ نفر از دختران با تجربه هم‌خانگی ساکن شهر تهران در سال ۹۷ در این مطالعه شرکت داشته‌اند. برای گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه نیمه‌ساختارمند عمیق و برای تحلیل اطلاعات از تحلیل تماتیک استفاده شده است.
یافته: تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از مصاحبه‌ها هشت مضمون اصلی را آشکار کرد: احساس برابری جنسیتی و استقلال و آزادی عمل در عرصه تعادل جنسیتی؛ نگرش منفی به ازدواج؛‌ تغییر نگرش به باکرگی و نقشهای جنسیتی؛ طرد و انزوای اجتماعی؛ ترس از افشای رابطه؛  نبود احساس امنیت در رابطه؛ نگرانی از بارداری؛ پرخطر و خشونت‌آمیز بودن رفتارها.
بحث: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افراد مشارکت‌کننده در کنار احساس برابری جنسیتی و استقلال و آزادی عمل بیش‌تر و تغییر نگرش به نقشهای جنسیتی، با چالشهایی جدی از جمله انگ و طرد اجتماعی، کاهش سرمایه اجتماعی، احساس ناامنی، رفتارهای پرخطر (مصرف مواد و سیگار و...) و خشونت مواجه بوده‌اند.