---

مقدمه:

روش:

یافته‌ها:

یافته‌ها نشان داد که بین بار خانواده و کارکرد کلی خانواده و نیز بین بار خانواده و خرده مقیاس‌های حل مسئله و پاسخ‌دهی عاطفی، رابطۀ مثبت و معنی‌داری وجود دارد (۰۵/۰> پژوهش، مقطعی‌تحلیلی و از نوع مطالعات هم‌بستگی بوده است. جامعۀ این پژوهش را ۱۱۸ نفر از مراقبان بیماران بستری در بخش‌های حاد مرکز مذکور تشکیل می‌دادند که به‌روش نمونه‌گیری تصادفی منظم انتخاب شده بودند. در این پژوهش، از پرسش‌نامۀ کارکرد خانواده (FAD) و مقیاس بار خانواده (FBIS) و یک چک‌لیست مشخصات جمعیت‌شناختی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست آمده، از آزمون‌های آماری کولموگروف‌اسمیرنف، هم‌بستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و یومان‌ویتنی استفاده شد.p). در بین ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، رابطۀ بار خانواده با ساعات حضور مراقب در کنار بیمار، نوع سازمان حمایتگر و درآمد خانواده تأیید شد (۰۵/۰>p). با سایر متغیرهای جمعیت‌شناختی رابطه‌ای یافت نشد (۰۵/۰<p). این پژوهش با هدف شناخت رابطۀ بار خانواده با کارکرد خانواده در مراقبان بیماران روانی مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی رازی انجام شد.

             بحث:

این پژوهش نشان داد که بار خانواده می‌تواند بر کارکرد خانوادۀ بیمار روانی مزمن، اثر منفی بگذارد؛ بنابراین، با تمسک به‌روش‌هایی که طی آن‌ها احتمالاً بار خانواده می‌تواند کاهش پیدا کند، می‌توان کارکرد خانواده‌ها را بهبود بخشید و به‌تبع آن، سلامت مراقبان و کل خانوادۀ بیمار را ارتقا بخشید

---

مقدمه: امروزه، بررسی کیفیت زندگی به دلیل پیشرفت‌های تشخیصی، درمانی و میزان بقای مبتلایان به سرطان پستان به عنوان یک موضوع مهم سلامت مطرح می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سرمایۀ اجتماعی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شده است.
 روش: مطالعۀ حاضر مطالعه‌ای است مداخله‌ای که روی ۲۹ نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه ‌کننده به بیمارستان کاشانی شهرکرد در سال‌های ۹۱-۱۳۸۹ که بر اساس معیارهای ورود و از طریق نمونه‌گیری غیراحتمالی (در دسترس) انتخاب شدند، صورت پذیرفت. گروه مداخله، مداخلاتی ابداعی جهت ارتقاء سرمایۀ اجتماعی دریافت نمودند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی فرنس و پاورز، پرسشنامه سنجش سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی (طرح سنجش سرمایۀ اجتماعی در ایران) و پرسشنامه سنجش سرمایۀ اجتماعی بین‌گروهی (طیف سام) بودند.
یافته‌ها: قبل از اجرای مداخله، هر دو گروه از نظر متغیرهای مطالعه همسان بوده‌اند، اما پس از اجرای مداخله، سرمایۀ اجتماعی و کیفیت زندگی در گروه مداخله افزایش و در گروه مقایسه ثابت مانده و یا کاهش یافته بود.
بحث: زنان از مهم‌ترین ارکان جامعه می‌باشند، بنابراین بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان نه تنها سبب بهبود بقای آنان می‌شود، بلکه سبب انسجام ساختار خانواده نیز می‌گردد. با توجه به نتایج این مطالعه، افزایش سرمایۀ اجتماعی نیز باعث ارتقاء کیفیت زندگی می‌شود، لذا می‌توان از روش‌های ارتقا دهنده سرمایۀ اجتماعی به عنوان راهی جهت بهبود کیفیت زندگی استفاده نمود.

---

مقدمه: جامعه ایران، جامعه­ای درحال گذر محسوب می­شود که دچار چالشهای گوناگون فرهنگی و اجتماعی شده است. در این میان خانواده به‌عنوان مهم‌ترین بخش ساختار جامعه و مأمنی برای آسایش افراد، در عرض چند دهه اخیر دچار تحولات و چالشهای بسیاری شده که به دنبال خود، عدم یا تضعیف رضایت زناشویی در زوجین را در پی داشته است. لذا این پژوهش در نظر دارد تا اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر رضایت زناشویی زوجهای جوان را بررسی کند.

روش: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی بوده با استفاده از طرح پیش‌آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل تصادفی انجام گرفته است. تعداد شرکت‌کنندگان در گروه مداخله ۲۸ نفر و در گروه کنترل ۳۲ نفر بود. گروه­ مداخله در ۸ جلسه آموزش مهارتها‌ی زندگی شامل خودآگاهی، حل‌مسئله، تصمیم‌گیری، ارتباطات مؤثر، روابط بین‌فردی، رفتار جرأتمندانه شرکت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار این مطالعه پرسشنامه زوجی ۳۵ سؤالی انریچ بود. جهت تحلیل داده‌ها‌ از آماره‌های توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.

یافته‌ها‌: آموزش مهارتها‌ی زندگی بر افزایش سطح رضایت زناشویی در زوجهای جوان تأثیر داشته است. همچنین بین میانگین گروه مداخله و کنترل در متغیر­های مورد بررسی (رضایت زناشویی، ارتباطات) تفاوت وجود داشته و آموزش مذکور تأثیری بر حل تعارض و تحریف ­آرمانی نداشته است.

بحث: به‌منظور افزایش رضایت زناشویی زوجهای جوان، می‌توان از آموزش مهارتهای زندگی استفاده کرد. گرچه این آموزش بر تواناییها‌ی حل تعارض و تحریف آرمانی تأثیری نداشته است، لذا به‌نظر می­رسد به‌منظور بهبود وضعیت در این دو توانایی، باید از بسته‌های آموزشی دیگر استفاده شود.