مقدمه: هدف از این مقاله، مطالعۀ چگونگی تأثیر وبلاگ‌نویسی بر مشارکت‌جویی و افزایش قدرت کنترل معلولان جسمی و خویشان دسته اول آنان، در حوزه‌های مختلف زندگی، در دو سطح فردی و اجتماعی، است.
روش: مصاحبۀ عمقی با پانزده تَن از وبلاگ‌نویسان فعال حوزۀ معلولیت و وبلاگ‌نویسان دارای معلولیت‌های متفاوت جسمی صورت گرفت. روش نمونه‌گیری، هدفمند و به طریقۀ گلولۀ برفی بود.
یافته‌ها: وبلاگ‌نویسی در میان افراد معلول، باعث افزایش احساس قدرت در کنترل زندگی شخصی و دستیابی اطلاعات و تغییر تصورات دیگران از فرد معلول می‌شود و در ایجاد کنترل نسبی بر زندگی فردی این عده کمک می‌کند. همچنین وبلاگ‌نویسی به افزایش احساسِ مشارکت اجتماعی به واسطۀ حضورِ آنلاین در میان افراد هم‌فکر و مشارکت در تجارب و اطلاع از نیازهای افراد دیگر و نیز دریافتِ حمایت و تشویق دیگران، کمک می‌کند. هرچند مشاهده شد که جماعت‌های آنلاین این افراد، حول سرگرمی و دریافت حمایت اجتماعی بوده و در ایران، کارکرد نقادی و مباحثه حول مسائل معلولان را نداشته است.
بحث: وبلاگ ابزاری است که فرد معلول، بعد از کاربرد آن، در مسائل فردی و اجتماعی نسبت به قبل توانمندتر می‌شود؛ اگرچه وبلاگ‌نویس توانایی تغییر در جماعتِ در پیوند با خود را ندارد .
